Εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών: Πράξη τρίτη

Του Παναγιώτη Παντελή,Φοροτεχνικού, Οικονομικού Επόπτη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών

Σε συνεργασία με τον Φοροτεχνικό Παναγιώτη Τσουκαλά – Τζίκα

---

Η διαδικασία της υποβολής των δηλώσεων για το φορολογικό έτος 2018 σιγά-σιγά φτάνει προς το τέλος, αφού βάσει και της παράτασης που είχε δοθεί μένουν επίσημα 6 ημέρες για τη λήξη της υποβολής τους. Η πλειοψηφία των φορολογουμένων και δη αυτών οι οποίοι ασκούν το ελευθέριο επάγγελμα ή συμμετέχουν με ποσοστό σε νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, είδαν το εκκαθαριστικό τους να είναι και πάλι χρεωστικό.

Οι οφειλές διαδέχονται η μια την άλλη και η προσπάθεια των επιχειρήσεων να σταθούν όρθιες απέναντι στις τρέχουσες, καθώς και τις παλιές τους υποχρεώσεις, μοιάζει με άνιση μάχη. Στο σημερινό άρθρο θα κοιτάξουμε επιγραμματικά τις δυο τελευταίες ΠΟΛ. 1133/2018και ΠΟΛ. 1116/2018, οι οποίες τροποποιούν την ΠΟΛ. 1223/2017 του περίφημου εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων, καθώς επίσης και την Εγκύκλιο 30/2018 του ΕΦΚΑ με την οποία το Υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί να προσελκύσει όλο και περισσότερους οφειλέτες σε διάστημα μικρότερο του ενός μηνός, δείχνοντάς τους με αυτόν τρόπο το καλό του πρόσωπο.

Ας δούμε όμως αναλυτικά όλες αυτές τις μεταβολές που έχουν γίνει:

• Καταργείται για τα φυσικά πρόσωπα με επιχειρηματική δραστηριότητα και τα νομικά πρόσωπα με ή χωρίς πτωχευτική ικανότητα, το ανώτατο όριο οφειλών προς το Δημόσιο των 50.000 €.
• Υπάγονται στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών οι οφειλές που έχουν βεβαιωθεί στη φορολογική διοίκηση εντός του έτους 2017, δηλαδή έως τις 31/12/2017.
• Επεκτάθηκαν οι ειδικοί κανόνες ρύθμισης οφειλών από 20.000 € έως 125.000 € και στις δυο περιπτώσεις οφειλετών φυσικά που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα ή νομικά πρόσωπα, με ή χωρίς πτωχευτική ικανότητα, οι οποίοι ήταν από 20.000 € έως 50.000 €.
• Στην περίπτωση οφειλών άνω των 125.000 €, ο οφειλέτης προσκομίζει σχέδιο αναδιάρθρωσης των οφειλών από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα, όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 1 παρ.2 ,περ. ιδ’ του Ν.4469/2017 και με δική του οικονομική επιβάρυνση. Βάσει του σχεδίου αυτού προαφαιρείται από το χρέος το 85% των οφειλών από προσαυξήσεις και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής και το 95% των οφειλών από πρόστιμα βεβαιωμένα από τη φορολογική διοίκηση. Επίσης το συγκεκριμένο σχέδιο δεν πρέπει να φέρει το Δημόσιο σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία βρίσκεται σε περίπτωση ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, καθώς επίσης και η προτεινόμενη λύση αναδιάρθρωσης του χρέους δεν πρέπει να διαγράφει τη βασική οφειλή σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%.
• Το δημόσιο δεν προτείνει ρυθμίσεις σε περίπτωση που:

Α) Η προς ρύθμιση οφειλή υπερβαίνει τις 50.000 €, καθώς επίσης και η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη υπερβαίνει το 25πλασιο αυτής, δηλαδή 50.000 €*25=1.250.000€ ή το 20πλασιο της προς ρύθμιση οφειλής (όποιο είναι μεγαλύτερο).

Β) Η προς ρύθμιση οφειλή υπερβαίνει τις 200.000 €, καθώς επίσης και η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη υπερβαίνει το 20πλάσιο αυτής, δηλαδή 200.000 €*20=4.000.000 € ή το 15πλασιο της προς ρύθμιση οφειλής (όποιο είναι μεγαλύτερο).

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι παραπάνω περιπτώσεις α) και β) πιο συνοπτικά:

ΟΦΕΙΛΗ ΠΡΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ	ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΟΡΙΟ ΑΞΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
0€ έως 20.000€	Δεν προβλέπεται όριο ακίνητης ή κινητής περιουσίας
20.001 € έως 50.000 €	25πλάσιο της προς ρύθμιση οφειλής
50.001 € έως 62.500 €	1.250.000 €
62.5001 € έως 200.000 €	20πλάσιο της προς ρύθμιση οφειλής
200.001 € έως 266.666,67 €	4.000.000 €
266.666,68 € και άνω	15πλάσιο της προς ρύθμιση οφειλής

• Υπάρχει επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος αναστολής της αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη από τον ή τους πιστωτές από 70 σε 90 μέρες.
• Η συμμετοχή του Κ.Ε.Α.Ο. ισχύει μόνο στην περίπτωση που δεν συμμετέχουν ιδιώτες πιστωτές.
• Σε περίπτωση ολοκλήρωσης της διμερούς διαπραγμάτευσης, ο πιστωτής, πέρα από το διάστημα των 3 μηνών της αρχικής ενημέρωσης, οφείλει να ενημερώσει μέσα σε 1 μήνα την Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. για την επίτευξη ή μη της συμφωνίας.
• Ο κατάλογος των οφειλόμενων ποσών ανά πιστωτή θα πρέπει να περιέχει και ημερομηνία αναφορικά με το ύψος της κάθε οφειλής, ενώ η προσκόμιση των δικαιολογητικών σε περίπτωση μη αυτόματης ανάκτησης γίνεται εντός των προθεσμιών που ορίζει η φορολογική διοίκηση και το Κ.Ε.Α.Ο. με ευθύνη του οφειλέτη.
• Σε περίπτωση που δυο ή περισσότεροι πιστωτές έχουν ποσοστό μικρότερο του 1,5%, αλλά αθροιστικά ξεπερνάνε το 15% του συνολικού χρέους ή το ποσό των 20.000.000 € έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους του οφειλέτη.

Σίγουρα όλες αυτές οι ανωτέρω αλλαγές που έχουν επέλθει στον Εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών δείχνουν την προσπάθεια του κράτους να προσελκύσει κι άλλες επιχειρήσεις να διευθετήσουν τις παλιές τους οφειλές και να κάνουν ένα «καινούριο» ξεκίνημα. Στην πράξη όμως μπορεί η προσπάθεια αυτή να μην είναι ικανή να σταθεί δέλεαρ για τις ολοένα και αυξανόμενες επιχειρήσεις που έχουν σημαντικά προβλήματα βιωσιμότητας.

Τέλος, το Κράτος θα πρέπει να κοιτάξει και τα φυσικά πρόσωπα (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.λπ.) τα οποία προσπαθούν να φανούν εντάξει στις υποχρεώσεις τους και είχαν ρυθμίσει τις οφειλές τους με την περίφημη ρύθμιση των 100 δόσεων, την οποία όμως πάνω από 70.000 φορολογούμενοι την χάσανε λόγω εκπρόθεσμης πληρωμής τρεχουσών οφειλών. Μια νέα ρύθμιση τέτοιου τύπου μπορεί να αποτελέσει ανάσα και για τις δυο πλευρές και να φέρει θετικά αποτελέσματα.