Γ. Χατζηθεοδοσίου στη “Δημοκρατία”: Προβληματισμοί για την ηλεκτροκίνηση

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά, στην εφημερίδα “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” (07/05/2024).

---

Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο του στόχου για ανθρακική ουδετερότητα μέχρι το 2050, η Ευρώπη επιταχύνει τα βήματά της προκειμένου να επιτύχει τον πλήρη εξηλεκτρισμό της αυτοκίνησης. Στόχος της Ε.Ε. είναι μέχρι το 2030 να κυκλοφορούν στους δρόμους της τουλάχιστον 30 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Ήδη σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat το 2022 τα επιβατικά οχήματα που λειτουργούν μόνο με μπαταρία αυξήθηκαν κατά 55% στις χώρες της Ε.Ε. σε σύγκριση με το 2021. Το 21,6% των νέων οχημάτων που ταξινομήθηκαν στην Ευρώπη το 2022 – δηλαδή περίπου 2 εκατ. οχήματα – ήταν ηλεκτροκίνητα.

Η ανάπτυξη των πωλήσεων ηλεκτροκίνητων οχημάτων αναμένεται να συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια με ακόμη ταχύτερο ρυθμό, ενώ χάρη στη βελτίωση των μεθόδων κατασκευής εκτιμάται ότι θα υπάρξει και μείωση του κόστους αγοράς.

Παραμένουν, ωστόσο, ζητήματα που απασχολούν τους καταναλωτές, όπως είναι το κόστος συντήρησης και επισκευής των ηλεκτροκίνητων οχημάτων, το κόστος φόρτισης και βεβαίως η διαθεσιμότητα των φορτιστών. Στο θέμα αυτό, μάλιστα, η χώρα μας βρίσκεται πίσω σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με την ανάπτυξη του δικτύου σημείων φόρτισης να είναι ακόμη σε σχεδόν εμβρυακό στάδιο.

Προβληματισμό προκαλεί, επίσης, η εξέλιξη του ανταγωνισμού στον κλάδο, καθώς η κινεζική βιομηχανία ηλεκτροκίνητων οχημάτων ελέγχει σήμερα το 75% της παγκόσμιας ικανότητας παραγωγής μπαταριών, το 80-90% της διύλισης υλικών, και τα μισά ορυχεία που παράγουν σπάνια μέταλλα για τα ανταλλακτικά. Οι κινεζικές εταιρείες έχουν σημαντικό προβάδισμα σε σχέση με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές, τόσο στη μείωση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων, όσο και στην αναβάθμιση του λογισμικού και στην ταχύτητα ανάπτυξης νέων μοντέλων.

Την ώρα που οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν να διαχειριστούν υψηλότερα κόστη παραγωγής – μεταξύ των οποίων και το διπλάσιο κόστος ενέργειας – οι ανταγωνιστές τους από την Κίνα είναι σε θέση να προσφέρουν φθηνότερες εναλλακτικές λύσεις, με μικρότερο χρόνο παραγωγής.

Για να μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος της Ε.Ε. είναι απαραίτητο να υπάρξουν γενναίες παρεμβάσεις σε δύο επίπεδα. Πρώτον, στην παροχή κινήτρων προς τους καταναλωτές, με απλούς και ξεκάθαρους κανόνες, καθώς και στην ταχύτερη ανάπτυξη του δικτύου φόρτισης. Δεύτερον, στην εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής, η οποία θα ενισχύσει την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία έναντι του κινεζικού ανταγωνισμού. Χρειάζονται γενναία μέτρα, τα οποία θα επιτρέψουν στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να εφαρμόσουν καινοτομίες, να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να μπορέσουν να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση, με φθηνότερα και ταυτόχρονα ασφαλή οχήματα.

Η Ε.Ε ορθώς έχει επιλέξει να προωθήσει την ηλεκτροκίνηση. Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή και κατάλληλες παρεμβάσεις, ώστε η πράσινη μετάβαση να επιτευχθεί προς όφελος – και όχι σε βάρος – των καταναλωτών και των επιχειρήσεων.