Γ. Χατζηθεοδοσίου στο “Ποντίκι”: Μην κάνουμε το Ταμείο Ανάκαμψης εργαλείο διεύρυνσης ανισοτήτων

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά, στην εφημερίδα “Το Ποντίκι” (12/04/2023).

---

Το υπουργείο Οικονομικών επικαλείται τη μέχρι σήμερα πορεία του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», σύμφωνα με την οποία έχουν ήδη υποβληθεί 381 επενδυτικά σχέδια συνολικού προϋπολογισμού 12,12 δισ. ευρώ. Επισημαίνει δε ότι 230 από αυτά έχουν κατατεθεί από πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, θέλοντας να αναδείξει ότι τα κονδύλια αφορούν όλη την επιχειρηματικότητα και όχι μόνο τους μεγάλους ομίλους.

Αν όμως μελετήσουμε λίγο πιο προσεκτικά την κατανομή των πόρων, θα διαπιστώσουμε ότι σε αριθμητικό επίπεδο η πλειονότητα των σχεδίων αφορά μικρομεσαίους, αλλά τα κονδύλια που προορίζονται τελικά σε αυτούς αφορούν μόλις 2,73 από τα 12,12 δισ. Δηλαδή οι μεγάλες επιχειρήσεις με 151 σχέδια θα καρπωθούν πάνω από τα τριπλάσια χρήματα.
Κοινώς το Ταμείο Ανάκαμψης απευθύνεται κυρίως στους μεγάλους, που το έχουν λιγότερο ανάγκη, και όχι στους μικρομεσαίους, που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο.

Τα κονδύλια ΕΣΠΑ και Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να στηρίζουν πρωταρχικά αυτούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης. Και όχι να καταλήγουν ως «μπόνους» σε κάποιους που είναι ήδη εύρωστοι οικονομικά διευρύνοντας τις ήδη μεγάλες ανισότητες που υπάρχουν στην ελληνική αγορά.

Βελτίωση προσβασιμότητας

Σε αυτή την κατεύθυνση ολοκληρώσαμε μία μελέτη για τη βελτίωση προσβασιμότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Ουσιαστικά καταγράφουμε τη δυσκολία πρόσβασης των μικρομεσαίων στα χρηματοδοτικά προγράμματα του Ταμείου. Ταυτόχρονα υπάρχει σημαντικό πρόβλημα γραφειοκρατίας και δυσκολία στην εκπόνηση επιχειρηματικού πλάνου και κατάθεσης αίτησης, καθώς, λόγω της πολυπλοκότητας, απαιτούνται εξειδικευμένοι σύμβουλοι, τους οποίους βέβαια οι μεγάλοι όμιλοι και επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα να πληρώσουν.

Αυτό που μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζονται ακριβώς το ίδιο. Δεν έχουν όμως οι μικροί τη δυνατότητα να πληρώσουν χιλιάδες ευρώ για εξωτερικό σύμβουλο. Ξέρετε, ο Αριστοτέλης είχε πει ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανισότητα από την ίση αντιμετώπιση των άνισων. Και εδώ έχουμε μία τέτοια συνθήκη.

Θεωρούμε επιβεβλημένο για τη σωτηρία δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων, να μπορούν να υπαχθούν σε προγράμματα του Ταμείου Ανάκαμψης όσο το δυνατόν περισσότερες μικρομεσαίες.

Γνωρίζουμε όλοι ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης, μέσα από το «Ελλάδα 2.0», είναι η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας με στόχο την ανάπτυξή της. Συμφωνούμε σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό τον στόχο. Έχουμε όμως σοβαρές ενστάσεις για τη διαδικασία. Μέσα από αυτούς τους κοινοτικούς πόρους, όπως και του ΕΣΠΑ, οι μικρομεσαίοι πρέπει να αποκτήσουν δικαίωμα στην επιβίωση. Αποτελεί εθνική αναγκαιότητα, καθώς η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.