- 29/05/2014
Γ Φλωράς: Επιχείρηση; ο οφειλέτης όχι, ο κατάδικος ναι!
Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας πρέπει να εξοντωθεί. Είναι πολλοί και πρέπει να μείνουν λιγότεροι
Ο ΙΣΟΒΙΤΗΣ (ανεξαρτήτου εγκλήματος, πχ 10 φόνοι, βιασμός παιδιών κλπ) ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΝ ΕΧΕΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑ. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ (ανεξάρτητα της αιτίας) ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΟΤΕ
Ασχολούμαι συστηματικά τους τελευταίους μήνες με το θέμα της Δεύτερης Ευκαιρίας στους έντιμους επιχειρηματίες που έπεσαν έξω τα τελευταία χρόνια. Ένα ζήτημα που απασχολεί όσους έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση (και είναι δεκάδες χιλιάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες), την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όχι την ελληνική Κυβέρνηση.
Μιλούσα προχθές με έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Πειραιά και μου εξηγούσε αναλυτικά τον σχεδιασμό της ολιγοπώλησης των αγορών. Έναν σχεδιασμό που εκτελεί με ακρίβεια η παρούσα Κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση που έχει υποταχθεί πλήρως στις εντολές των «αφεντικών».
Η θεωρία τους είναι συγκεκριμένη:
Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας πρέπει να εξοντωθεί. Είναι πολλοί και πρέπει να μείνουν λιγότεροι. Οι πρώτοι που θα εξοντωθούν είναι αυτοί που λόγω κρίσης «μπουμπούνισαν».
Αν κάποιος έπεσε έξω κατά 99% οφείλει στον ΟΑΕΕ και στην Εφορία. Με τις ρυθμίσεις που κάνουμε είναι αδύνατον να ρυθμίσει το χρέος του. Στον ΟΑΕΕ παράνομα κρατάμε τις εισφορές ψηλά για να είναι αδύνατον να τις καταβάλει. Δεν θα τους δικάσουμε για να δούμε αν έχουν δόλο, απλά θα τους καταδικάσουμε σε «ισόβια δεσμά». «Ισόβια δεσμά» εξασφαλίζουμε με μια απλή πρόταση: για να ανοίξει κάποιος νέα επιχείρηση θα πρέπει να έχει φορολογική ενημερότητα. Αν οφείλει και δεν μπορεί να ρυθμίσει δεν θα του επιτρέψουμε να επιχειρήσει ποτέ ξανά. Έστω και αν αυτό που οφείλει και δεν μπορεί να εξοφλήσει είναι μερικές εκατοντάδες ευρώ.
Το άρθρο 67 του Ποινικού Κώδικα ορίζει ρητά:
Απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος
1. Αν ο υπαίτιος διέπραξε κακούργημα ή πλημμέλημα με βαριά παράβαση των καθηκόντων του επαγγέλματός του, για την άσκηση του οποίου απαιτείται ειδική άδεια της αρχής, και εφόσον του επιβλήθηκε ποινή στερητική της ελευθερίας τουλάχιστον τριών μηνών, το δικαστήριο μπορεί να απαγγείλει και ανικανότητα για άσκηση του επαγγέλματος αυτού για χρονικό διάστημα ενός μέχρι πέντε ετών. Η ανικανότητα αυτή συνεπάγεται την οριστική ανάκληση της άδειας που είχε δοθεί.
Δηλαδή απαγορεύεται η άσκηση επαγγέλματος μόνο όταν διαπράξεις κακούργημα ή πλημμέλημα με βαριά παράβαση καθήκοντος του επαγγέλματος… Προφανώς αφορά, πχ, ιατρικά λάθη αλλά κατ’ αναλογία και αυτός που έπεσε έξω πρέπει να κριθεί αν έπεσε έξω με βάση κακούργημα ή βαριά παράβαση των κανόνων του επιχειρείν, όχι έτσι απλά, με μια εγκύκλιο του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς ισχύει χρόνια. Όμως ίσχυε σε εποχές διαφορετικές. Σήμερα που εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι έχουν πέσει έξω είναι αδιανόητο να ισχύει αυτό το «φασιστικό» καθεστώς.
Ο μικρομεσαίος που έπεσε έξω, χωρίς δικαστήριο, καταδικάζεται σε θάνατο. Την ίδια ώρα η Κοινωνία θεωρεί σωστό ο ισοβίτης που έχει σκοτώσει 5 ανθρώπους, ο Τσοχατζόπουλος, ο Πακιστανός που τσάκισε την Μυρτώ στην Πάρο, ο τρομοκράτης που σκότωσε 20 ανθρώπους, όλοι αυτοί να έχουν δικαίωμα να ανοίξουν επιχείρηση ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑ!!!
Σε λίγες ημέρες προσφεύγω στο Δικαστήριο κατά του νομοθετικού καθεστώτος που βάζει ισόβια δεσμά σε όποιον θέλει να επιχειρήσει αλλά δεν έχει φορολογική ενημερότητα. Ισόβια δεσμά χωρίς Δίκη για να διαπιστωθεί ο δόλος.
Παρακάτω παραθέτω αποσπάσματα από την Γνωμοδότηση 315/2002 του ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ που επιβεβαιώνει ότι τα δικαιώματα του Ισοβίτη, του φονιά, του τρομοκράτη, του μεγαλοαπατεώνα είναι δεδομένα και μπορεί να επιχειρήσει χωρίς πρόβλημα. ΌΜΩΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΟΧΙ.
Η ΑΠΟΨΗ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ
Μιλάω με πολύ κόσμο. Ένας μικρομεσαίος που δεν έπεσε έξω στην κρίση μου έλεγε για ποιο λόγο να ευνοηθούν αυτοί που έπεσαν εξω ενώ αυτός που ήταν συντηρητικός κατάφερε να μείνει όρθιος.
Τον ρώτησα αν προτίθεται να αναπτύξει την επιχείρηση του (ως συντηρητικός που είναι) με δυναμικούς ρυθμούς στο μέλλον. Μου απάντησε όχι γιατί δεν θέλει να ρισκάρει στις δύσκολες εποχές. Των ρώτησα αν μείωσε το κόστος του για να κρατηθεί. Μου απάντησε ότι μείωσε το προσωπικό του και το κόστος λειτουργίας, έκοψε την διαφήμιση κλπ.
Τον ρώτησα αν θα δεχόταν να καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης αν κατά λάθος, χωρίς κανένα δόλο, διέπραττε ένα απλό αδίκημα. Μου απάντησε όχι, αφού δεν είχε δόλο.
Του μετέφερα την άποψή μου ότι η Κοινωνία έτσι δεν θα προχωρήσει. Ότι αυτός που δεν είχε δόλο πρέπει να δικαστεί και μετά να καταδικαστεί σε απαγόρευση εργασίας. Του εξήγησα ότι αν δεν μεγαλώσει η πίτα των επιχειρήσεων η Πολιτεία θα πάρει περισσότερα από αυτούς που έμειναν οδηγώντας και αυτούς σε κλείσιμο. Του εξήγησα ότι αν αυτός δεν δώσει θέσεις εργασίας και αν οι περισσότεροι που παραμένουν κλειστούν στο καβούκι τους, η ανεργία θα μας φαει όλους, και αυτούς μαζί, τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν με βεβαιότητα και θα τους πάρει και αυτούς μαζί.
Στο τέλος της κουβέντας μας άλλαξε άποψη.
ΑΛΛΑΓΗ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ
Τους τελευταίους μήνες διάβασα το πτωχευτικό Δίκαιο της Αγγλίας, του Hong Kong, του Βελγίου και της Ιρλανδίας, πτωχευτικά δίκαια που θεωρούνται από τα πλέον αποτελεσματικά του κόσμου. Συναντήθηκα και μίλησα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (τις ΓΔ Δικαιοσύνης και Επιχειρηματικότητας). Διάβασα τα σχετικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Small Business Act). Πήρα τις καλύτερες πρακτικές από ότι διάβασα και τις προσάρμοσα στην Ελλάδα.
Οι προτάσεις αλλάζουν βασικά σημεία στο επιχειρείν μέσω της αλλαγής του Πτωχευτικού Κώδικα:
- Σύντομη, χρονικά, διαγραφών όλων των χρεών των πτωχευμένων
- Διαχωρισμός εντίμων πτωχευμένων και επόμενη (δεύτερη) ευκαιρία χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς
- Διαπίστωση αφερεγγυότητας άμεσα με την εμφάνισή της
Έφτιαξα ένα blog στην διεύθυνση http://defteriefkeria.blogspot.gr/ όπου βρίσκεται η σχετική πρόταση.
Γιώργος Φλωράς
Μέλος του ΔΣ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών