Για τη μακροχρόνια μίσθωση μεταφορικών μέσων

Με το άρθρο 20 του ν. 4141/2013 εισάγεται νέος κανόνας για τον τόπο φορολόγησης της μακροχρόνιας μίσθωσης μεταφορικού μέσου σε μη υποκείμενο στο φόρο. Ο νέος κανόνας επιβάλει τη φορολόγηση στον τόπο εγκατάστασης του μισθωτή. Αυτό διευκρινίζει η ΠΟΛ.1148/17.6.2013 που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζοντας την εισαγωγής της Οδηγίας 2008/8/ΕΚ όσον αφορά τον τόπο παροχής υπηρεσιών και τον τόπο φορολόγησης.

Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση της μακροχρόνιας μίσθωσης σκάφους αναψυχής, η οποία, στην περίπτωση που το σκάφος τίθεται στη διάθεση του πελάτη από εγκατάσταση που διαθέτει ο εκμισθωτής στον ίδιο τόπο, η μίσθωση αυτή φορολογείται στον τόπο στον οποίο το σκάφος τίθεται στη διάθεση του λήπτη. Στην περίπτωση όμως που ο εκμισθωτής δεν διαθέτει εγκατάσταση στον τόπο που το σκάφος τίθεται στη διάθεση του λήπτη, η μακροχρόνια μίσθωση του σκάφους φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη της υπηρεσίας.

Ως «βραχυχρόνια» χαρακτηρίζεται η μίσθωση μεταφορικού μέσου έως 30 ημέρες και προκειμένου για πλωτά μέσα μεταφοράς έως 90 ημέρες. Κατά συνέπεια η συνεχής μίσθωση μεταφορικών μέσων για διάστημα μεγαλύτερο του ανωτέρω, χαρακτηρίζεται

 

Ως μακροχρόνια μίσθωση χαρακτηρίζεται η συνεχής μίσθωση μεταφορικών μέσων για διάστημα μεγαλύτερο των 90 ημερών.

Αναλυτικότερα
ΠΟΛ.1148/17.6.2013
Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 20 και 21 του νόμου 4141/2013, για θέματα ΦΠΑ

Αθήνα, 17.06.2013

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
14η Δ/ΝΣΗ ΦΠΑ
ΤΜΗΜΑΤΑ Β΄, Α΄

Ταχ. Δ/νση : Σίνα 2-4
Ταχ. Κώδικας: 106 72 ΑΘΗΝΑ
Πληροφορίες : Α. Στάθη, Σ. Καραχάλιου
Τηλέφωνο : 210- 3645848, 3645615
Fax : 210- 3645413
e-mail : [email protected]

ΠΟΛ 1148

Θέμα: «Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 20 και 21 του νόμου 4141/2013, για θέματα ΦΠΑ»

Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις των άρθρων 20 και 21 του ν. 4141/2013 (ΦΕΚ 81 τ.Α΄/8.4.13) και παρέχουμε οδηγίες για την ορθή εφαρμογή τους.

Άρθρο 20

1. Με το άρθρο 20 ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας μας οι διατάξεις του άρθρου 4 της Οδηγίας 2008/8/ΕΚ «Τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά τον τόπο παροχής υπηρεσιών», σε σχέση με την υπηρεσία μακροχρόνιας μίσθωσης μεταφορικών μέσων όταν αυτή παρέχεται σε μη υποκείμενο στο φόρο.

2. Συγκεκριμένα με τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου αντικαθίσταται η παράγραφος 12 του άρθρου 14 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000) όσον αφορά τη μίσθωση μεταφορικών μέσων προς μη υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα. Με το σημείο (i) της νέας παραγράφου επαναλαμβάνεται η υφιστάμενη ήδη διάταξη για τη βραχυχρόνια μίσθωση μεταφορικού μέσου.

3. Με το σημείο (ii) της παραγράφου αυτής, εισάγεται νέος κανόνας για τον τόπο φορολόγησης της μακροχρόνιας μίσθωσης μεταφορικού μέσου σε μη υποκείμενο στο φόρο, σύμφωνα με τον οποίο η εν λόγω πράξη φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη της υπηρεσίας.

4. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση της μακροχρόνιας μίσθωσης σκάφους αναψυχής, η οποία, στην περίπτωση που το σκάφος τίθεται στη διάθεση του πελάτη από εγκατάσταση που διαθέτει ο εκμισθωτής στον ίδιο τόπο, η μίσθωση αυτή φορολογείται στον τόπο στον οποίο το σκάφος τίθεται στη διάθεση του λήπτη. Στην περίπτωση όμως που ο εκμισθωτής δεν διαθέτει εγκατάσταση στον τόπο που το σκάφος τίθεται στη διάθεση του λήπτη, η μακροχρόνια μίσθωση του σκάφους φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη της υπηρεσίας.

5. Για την εφαρμογή της εν λόγω παραγράφου, υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την υφιστάμενη διάταξη της περίπτωσης ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 14 ως «βραχυχρόνια» χαρακτηρίζεται η μίσθωση μεταφορικού μέσου έως 30 ημέρες και προκειμένου για πλωτά μέσα μεταφοράς έως 90 ημέρες. Κατά συνέπεια η συνεχής μίσθωση μεταφορικών μέσων για διάστημα μεγαλύτερο του ανωτέρω, χαρακτηρίζεται ως μακροχρόνια μίσθωση.

6. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 282/2011 του Συμβουλίου της Ε.Ε., η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης μεταφορικού μέσου, η οποία αποτελεί αντικείμενο μίσθωσης καθορίζεται βάσει της σύμβασης μεταξύ των μερών.

Όταν η μίσθωση ενός και του αυτού μεταφορικού μέσου καλύπτεται από διαδοχικές συμβάσεις μεταξύ των ιδίων μερών, η διάρκεια που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης του μεταφορικού μέσου σύμφωνα με το σύνολο των συμβάσεων. Για τους σκοπούς του εν λόγω εδαφίου, μία σύμβαση και οι παρατάσεις της συνιστούν διαδοχικές συμβάσεις. Διαδοχικές συμβάσεις μίσθωσης μεταξύ των ιδίων μερών για διαφορετικά μέσα μεταφοράς δεν θεωρούνται ως διαδοχικές συμβάσεις, εκτός εάν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.

Από τα ανωτέρω προκύπτει, ότι οι παρατάσεις των συμβάσεων κρίνονται αυτοτελώς και εξετάζεται εάν αποτελούν συνέχεια προηγούμενης ή προηγούμενων διαδοχικών συμβάσεων. Η διάρκεια προηγούμενου ή προηγούμενων συμβάσεων λαμβάνεται υπόψη, προκειμένου να κριθεί εάν επόμενη σύμβαση συνιστά μακροχρόνια μίσθωση ή όχι. Κατά συνέπεια, στη συνεχή κατοχή ή χρήση μεταφορικού μέσου ως μακροχρόνια θεωρείται η σύμβαση, η διάρκεια της οποίας, μετά το συνυπολογισμό προηγούμενων συμβάσεων, υπερβαίνει τις τριάντα (30) ημέρες ή τις ενενήντα (90) ημέρες για τα πλωτά μέσα.

7. Για την καλύτερη κατανόηση παραθέτουμε τα ακόλουθα παραδείγματα:

– Η επιχείρηση ενοικίασης αυτοκινήτων (Α) που είναι εγκατεστημένη στην Ελλάδα, μισθώνει αυτοκίνητο σε ιδιώτη με τόπο κατοικίας τη Γαλλία (Β), που βρίσκεται για διακοπές στην Ελλάδα, για χρονικό διάστημα 45 συνεχόμενων ημερών. Ο τόπος φορολογίας της μίσθωσης είναι στη Γαλλία, καθώς η εγκατάσταση του λήπτη της υπηρεσίας είναι στη Γαλλία και η μίσθωση υπερβαίνει τις 30 ημέρες.

Εάν η διάρκεια της ανωτέρω μίσθωσης είναι μέχρι 30 ημέρες, η μίσθωση φορολογείται στην Ελλάδα.

– Η ίδια επιχείρηση μισθώνει αυτοκίνητο σε Ιταλό τουρίστα στην Ελλάδα για 15 ημέρες και μετά από ένα μήνα για άλλες 20 ημέρες. Τόπος φορολογίας της μίσθωσης είναι η Ελλάδα και για τις δύο συμβάσεις, καθώς συνάπτονται διαφορετικές συμβάσεις, που δεν είναι διαδοχικές, μεταξύ των μερών, με διάρκεια μίσθωσης (για κάθε μία σύμβαση) που δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες.

Εάν στο ανωτέρω παράδειγμα, η δεύτερη μίσθωση πραγματοποιηθεί χωρίς διακοπή, δηλαδή αμέσως μετά τη λήξη της πρώτης, η δεύτερη μίσθωση είναι μακροχρόνια και φορολογείται στην Ιταλία.

– Επιχείρηση ενοικίασης σκαφών με έδρα στην Ελλάδα και υποκατάστημα στην Ισπανία, μισθώνει σκάφος αναψυχής σε μη υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένο στη Γερμανία, για χρονικό διάστημα συνεχόμενων 100 ημερών, το οποίο θέτει στη διάθεσή του στην Ιταλία. Ο τόπος φορολογίας της μίσθωσης του σκάφους είναι στη Γερμανία, ήτοι ο τόπος εγκατάστασης του λήπτη της υπηρεσίας, καθώς η επιχείρηση δεν πραγματοποιεί τη μίσθωση από εγκατάσταση στη χώρα στην οποία διαθέτει το σκάφος στον πελάτη της.

Εάν το ανωτέρω σκάφος τεθεί στη διάθεση του πελάτη στην Ελλάδα, η μίσθωση φορολογείται στην Ελλάδα.

Εάν το ανωτέρω σκάφος τεθεί στη διάθεση του πελάτη στην Ισπανία από το υποκατάστημα της Ισπανίας, η μίσθωση φορολογείται στην Ισπανία. Το ίδιο ισχύει ακόμη και αν το σκάφος τεθεί στη διάθεση Έλληνα τουρίστα στην Ισπανία.

– Επιχείρηση ενοικίασης αυτοκινήτων με εγκατάσταση στην Ιταλία, εκμισθώνει αυτοκίνητο σε Έλληνα τουρίστα για 30 ημέρες και στη συνέχεια με τη λήξη του συμβολαίου, κατόπιν επιθυμίας του μισθωτή, παρατείνεται η μίσθωση για το ίδιο αυτοκίνητο για άλλες 10 ημέρες. Τόπος φορολογίας της πρώτης μίσθωσης είναι η Ιταλία καθώς πρόκειται για βραχυχρόνια μίσθωση. Η παράταση όμως της μίσθωσης αποτελεί μια σύμβαση η οποία διαδέχεται την πρώτη και θεωρείται ως μακροχρόνια σύμβαση, καθώς λαμβάνεται υπόψη η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης του μεταφορικού μέσου σύμφωνα με το σύνολο των συμβάσεων (40 ημέρες) και ως εκ τούτου φορολογείται στην Ελλάδα.

8. Στην περίπτωση που η μακροχρόνια μίσθωση φορολογείται στην Ελλάδα και πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο ο οποίος δεν είναι εγκατεστημένος στη χώρα μας, υπόχρεος για την καταβολή του φόρου είναι:

α) Ο υποκείμενος στο φόρο εκμισθωτής, εφόσον είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος της Ε. Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 35.1.β του Κώδικα ΦΠΑ. Στην περίπτωση αυτή ο εν λόγω υποκείμενος υποχρεούται στη λήψη ΑΦΜ στη χώρα μας, με τη διαδικασία που ορίζεται με την ΑΥΟ ΠΟΛ.1113/22.5.2013. Εάν ο εν λόγω υποκείμενος έχει ορίσει προαιρετικά φορολογικό αντιπρόσωπο σύμφωνα με το άρθρο 36.4.ε, υπόχρεος είναι ο φορολογικός αυτός αντιπρόσωπος, σύμφωνα με το άρθρο 35.1.γ. του Κώδικα ΦΠΑ.

β) Ο φορολογικός αντιπρόσωπος του εγκατεστημένου σε τρίτη χώρα υποκείμενου στο φόρο, σύμφωνα με το άρθρο 35.1.γ του Κώδικα ΦΠΑ και με τη διαδικασία που ορίζεται με την ΑΥΟ ΠΟΛ.1281/26.8.1993, όπως ισχύει.

Αντίστοιχα, στην περίπτωση μακροχρόνιας μίσθωσης που φορολογείται εκτός Ελλάδος και πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένο στη χώρα μας, ο εν λόγω υποκείμενος θα πρέπει να διερευνήσει τον τρόπο εκπλήρωσης της υποχρέωσής του στη χώρα που οφείλεται ο φόρος.

9. Με την παράγραφο 2 του κοινοποιούμενου άρθρου ορίζεται ότι η εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων αρχίζει από 1.1.2013. Για πράξεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί μέχρι την έκδοση της παρούσας, ο φόρος μπορεί να καταβληθεί χωρίς πρόσθετο φόρο, με την περιοδική δήλωση του μηνός Ιουνίου 2013.

10. Με την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού καταργείται η παράγραφος 4 του άρθρου 13 του Κώδικα ΦΠΑ. Διευκρινίσεις για την εφαρμογή της διάταξης αυτής έχουν δοθεί με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1087/19.4.2013.