Μεταρρυθμίσεις; Ποιες μεταρρυθμίσεις;

---

 

«Πρέπει να κάνουμε μεταρρυθμίσεις» λέει ο ένας, «είναι μονόδρομος οι μεταρρυθμίσεις» λέει ο άλλος, «οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να ενταθούν» λέει κι ένας τρίτος, ωστόσο όταν τίθεται το ερώτημα «ποιες μεταρρυθμίσεις;», η αμήχανη σιωπή είναι εκκωφαντική. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Οι πολίτες εξακολουθούν- και μάλλον δικαίως- να συνδέουν την έννοια της μεταρρύθμισης με τις περικοπές των συντάξεων, τις αυξήσεις των φόρων και το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, με αποτέλεσμα να είναι επιφυλακτικοί αν όχι αρνητικοί σε κάθε τέτοια συζήτηση.

 

Βαδίζοντας προς τη μεταμνημονιακή περίοδο και με φόντο τον καταιγισμό εκθέσεων, μελετών κι αναλύσεων για τον κίνδυνο η Ελλάδα να χάσει την τελευταία της ευκαιρία για να ξεφύγει από το τέλμα, μπορεί να διαπιστώσει κανείς με σχετική ευκολία ότι άπαντες- ακόμα και οι πιο αρμόδιοι- περιορίζονται σε γενικεύσεις, υποσχέσεις, εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις, χωρίς να έχει ακουστεί ως αυτήν την ώρα κάτι χειροπιαστό, για το ποιες ακριβώς κινήσεις θα γίνουν από τις 21 Αυγούστου και μετά.

 

Κοινή διαπίστωση- τουλάχιστον σε όσους μπορούν και βλέπουν λίγο πιο πέρα από τη μύτη τους- είναι ότι αν και υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον εκεί έξω, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι έχουν κινητοποιηθεί funds, που διαχειρίζονται ως και 100 δις, ουδείς είναι διατεθειμένος να βάλει τα κεφάλαια του στην Ελλάδα για πλάκα, ακόμα κι αν η χώρα μας αντιμετωπίζεται ως το τελευταίο recovery story της Ευρώπης. Όποιος μιλήσει με ανθρώπους της αγοράς, θα αντιληφθεί ότι η σημερινή και οι επόμενες κυβερνήσεις, θα πρέπει να κάνουν δύο- τρία απλά πραγματάκια, αντί να περιορίζονται σε γενικολογίες.

 

Το πρώτο και καθοριστικό βήμα είναι να καταλήξουν στα πεδία, στους τομείς, που μπορούν να λειτουργήσουν ως ατμομηχανή για την επόμενη ημέρα. Ήδη υπάρχουν πάμπολλες σχετικές μελέτες, οι οποίες συγκλίνουν, μάλιστα, στα συμπεράσματα τους, αναδεικνύοντας τον Τουρισμό, την Ενέργεια, τα Logistics, υπό προϋποθέσεις τον πρωτογενή τομέα και τη φαρμακοβιομηχανία, ως προνομιακούς τομείς για την ελληνική οικονομία. Το δεύτερο βήμα είναι να συζητήσουν με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, για το τι ακριβώς περιμένουν έτσι ώστε να φέρουν κεφάλαια. Κάποιες ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις για συγκεκριμένους τομείς και κλάδους; Κάποιες χωροταξικές/ πολεοδομικές ρυθμίσεις; Κάποιες συγκεκριμένες απλοποιήσεις διαδικασιών; Όταν έχουν αυτές τις απαντήσεις, τότε θα πρέπει να σταθμίσουν τα δεδομένα και να προχωρήσουν στις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, με τρόπο ξεκάθαρο και διαδικασίες κατεπείγουσες, χωρίς την ανάγκη πολυδαίδαλων διευκρινιστικών και εφαρμοστικών Αποφάσεων ή Εγκυκλίων.

 

Αυτό είναι μεταρρύθμιση, αυτό περιμένουν και ζητάνε οι επενδυτές, αυτό οφείλουν να πράξουν η σημερινή και η επόμενη κυβέρνηση, συντεταγμένα, με σχέδιο, με διαφάνεια, έτσι ώστε αφενός να μην μετατραπεί η χώρα σε μπανανία αφετέρου να μην ξανακλαίμε για μια ακόμα χαμένη ευκαιρία.