Το τελευταίο, καιρό οι επισκέπτες της ιστοσελίδας μας διαπίστωσαν μια σειρά από ρεπορτάζ με περιεχόμενο τις κοινωνικές δράσεις του ΕΕΑ. Οι δράσεις αυτές υλοποιούσαν αποφάσεις του ΔΣ για υλική ενίσχυση κοινωνικών δομών 8 δήμων με στόχο την διάθεσή της σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού που επλήγησαν από την κρίση.

 

Η κίνηση του ΕΕΑ δεν ήταν ούτε κεραυνός εν αιθρία, ούτε μια στιγμιαία δράση. Ήταν συνέχεια πολλών άλλων δράσεων σε πολλά επίπεδα, είτε για άμεση στήριξη επαγγελματιών –  μελών είτε για στήριξη δεινοπαθούντων συνανθρώπων και ομάδων συμπολιτών μας.

 

Ένας οργανισμός της κοινωνίας, είτε είναι οργανισμός δημόσιος, είτε ιδιωτικός, είτε συλλογικός, είτε οικονομικός, όταν στο εσωτερικό του δεν έχει την κοινωνική διάσταση και ευαισθησία, τότε χάνει την κοινωνική ψυχή του. Χάνει και την κοινωνική αναγνώριση και νομιμοποίηση.

 

Κάτι τέτοιο δεν θέλησε ποτέ να πάθει το ΕΕΑ στην υπερ-εννενηντάχρονη ιστορία του. Όταν και όποτε χρειάστηκε έδειξε την ευαισθησία του. Όχι μόνο στα μέλη του αλλά και στα μέλη της κοινωνίας  στην οποία δρα και στους απλούς πολίτες που έτυχε να κτυπηθούν από την κρίση.

 

Η κρίση, είναι αλήθεια, έβγαλε στην επιφάνεια όλες τις αρετές και τις αδυναμίες της κοινωνίας μας. Αυτό όμως για το οποίο κανένας δεν μπορεί να την κατηγορήσει οριζόντια είναι ότι έχασε την αλληλεγγύη της, έχασε την ψυχή της.

 

Όταν μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας βρέθηκαν  στην ανεργία, στη φτώχεια, στην απαξίωση και στο περιθώριο, πολύ γρήγορα αντέδρασαν οι οργανισμοί της κοινωνίας για να καλύψουν τα κενά και να διατηρήσουν, έστω την ελάχιστη, κοινωνική συνοχή. Δεν γίναμε χώρα του κυνισμού, θα έλεγε κάποιος που άκουσε ότι υπάρχουν χώρες που τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τον απαξιωμένο άρρωστο, αντί περίθαλψης τον αφήνουν ένα μέτρο έξω από το νοσοκομείο για να πεθάνει έξω και όχι μέσα!

 

Και όχι μόνο αυτό. Παρά τις τραγικές οικονομικές συνθήκες αυτή η χώρα στο διάστημα της κρίσης, κατάφερε και πέρασε με τους ώμους της εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες προς άλλες πατρίδες, αφού πρώτα τους διέσωσε, τους φιλοξένησε, τους περιέθαλψε, τους έντυσε, τους έδωσε νερό και ψωμί. Και όσοι έμειναν εδώ, θέλοντας ή μη, ποτέ δεν αφέθηκαν στην τύχη τους.

 

Αν αναλογισθεί κανείς πόσο μεγάλη είναι η ψυχή της Ελλάδας και του λαού της σίγουρα θα ντρέπεται αν τυχόν, σε  κάποιες στιγμές απαισιοδοξίας και απογοήτευσης την κατέκρινε απαξιωτικά γιατί σε συνθήκες που γονάτιζε δεν μπόρεσε να προστατέψει όλα τα παιδιά της από τις συνέπειες της κρίσης.

 

 

 

Υπερβαίνοντας το τυπικό καθήκον…

 

Το ΕΕΑ πάντα αφιέρωνε ένα μέρος της δράσης του σε κοινωνική προσφορά. Δεν ήταν στα τυπικά καθήκοντά του ούτε ως ΝΠΔΔ, ούτε ως οργανισμός υπεράσπισης και προβολής των οικονομικών συμφερόντων των επιχειρήσεων. Όμως οι επαγγελματίες και όλη η δομή του ΕΕΑ, είναι σάρκα από τη σάρκα της κοινωνίας αυτής. Οι επαγγελματίες δεν ζουν σε γυάλα ή εξωτικά νησιά, δεν είναι μεγαλομέτοχοι που όλη μέρα κοιτάζουν πως θα κερδίσουν ρίχνοντας τους άλλους μετόχους και όλοι μαζί τις αδύναμες τάξεις και στρώματα. Δεν λατρεύουν τους αριθμούς της οικονομικής  ανάπτυξης, του κέρδους ή της κρίσης. Δεν είναι οι δανειστές της χώρας που απαιτούν σαν τον Σάυλοκ στον "Έμπορο της Βενετίας" του Σαίξπηρ που ήθελε το αίμα κι ας έκοβε και το κορμί! Αντίθετα, υπερβαίνοντας το τυπικό του καθήκον, ανέπτυξε ουσιαστικές κοινωνικές δράσεις και ήταν πάντα αιμοδότης αυτής της κοινωνίας είτε με άμεσες προσφορές, είτε με έμμεσες μέσα από τη συμβολή του στην ανάπτυξη και στην ομαλή λειτουργία της οικονομίας.

 

Ότι έκανε, το έκανε πάντα με πραγματικό περιεχόμενο την αλληλεγγύη και όχι μια πλασματική εικόνα διαφημιστικού χαρακτήρα.

 

Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης, το ΕΕΑ ανέπτυξε και τις ανάλογες δράσεις και παρεμβάσεις με πλέον πρόσφατη τη διάθεση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης σε 8 Δήμους.

 

 

Σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσει να δρα.

 

 

Σ