Οι Παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης είναι ακόμη εδώ!

εδώ δεν πρόκειται για εφαρμογή της σωστής αρχής της «συνέχειας της Διοίκησης και του κράτους», αλλά για συνέχεια της κομματικής αναξιοκρατίας!

Μοιράσου το στο

"Παλιότερες αξιακές αρχές, όπως ότι «με παλιά υλικά δεν κτίζεται νέα δομή» και «η επικράτηση της ισότητας ,της αξιοκρατίας και της διαφάνειας είναι αρχή μας», δεν φαίνεται να επέδρασαν στις αποφάσεις της κυβέρνησης, όταν ήρθε η ώρα των πράξεων"

Της Αιμιλίας Λυμπεράκη- Besson…

Δημόσιος Λειτουργός

στο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων

Oι νέες τοποθετήσεις Προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Τμημάτων στις οργανικές μονάδες του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και σε εφαρμογή του άρθρου 18 του ν. 4492/2017 (ΦΕΚ 156 Α/18-10-2017), ανέδειξαν, για μια ακόμη φορά, τα σοβαρά προβλήματα που έχουν κληρονομηθεί στη Δημόσια Διοίκηση από τη χρόνια κομματικοποίηση της στελέχωσής της.

Θα περίμενε κανείς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να κάνει, αμέσως μετά τις εκλογές του 2015, ένα πρώτο βήμα στην αποκομματικοποίηση της Δ.Δ. (ως «αποπολιτικοποίηση» αναφέρεται στα μνημόνια και στις πολιτικές της Ε.Ε., όρος που υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση), εφαρμόζοντας, έστω, ένα μεταβατικό σύστημα αντικειμενικής και αποκομματικοποιημένης αξιολόγησης με ίδια βάση για κάθε υπάλληλο, που έχει τα ίδια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα

Το ζητούμενο ήταν μια στελέχωση των θέσεων ευθύνης με κριτήρια που θα απέτρεπε την πριμοδότηση και προνομιακή μεταχείριση στους ήδη έχοντες αποκτήσει προβάδισμα από προηγούμενους δοτούς, κομματικού χαρακτήρα και χωρίς αξιολόγηση, διορισμούς.

Αντί γι’ αυτό, η κυβέρνηση έκανε το ακριβώς αντίθετο.

Η κυβέρνηση δεν θέλησε να τροποποιήσει,, το σχετικό άρθρο και να δοκιμάσει στην πράξη κατ ελάχιστον το νέο σύστημα για να διαγνώσει με αυτό τον τρόπο στην πράξη τις αδυναμίες του. Δεν θέλησε ούτε ένα απλό σύστημα διαφάνειας, όπου τα πραγματικά προσόντα του καθενός που θέλει να καταλάβει θέση ευθύνης θα είναι αναρτημένα και συγκρίσιμα για να υποστούν την βάσανο της γενικής κρίσης των πολιτών!

Παλιότερες αξιακές αρχές, όπως ότι «με παλιά υλικά δεν κτίζεται νέα δομή» και «η επικράτηση της ισότητας, της αξιοκρατίας και της διαφάνειας είναι αρχή μας», δεν φαίνεται να επέδρασαν στις αποφάσεις της κυβέρνησης, όταν ήρθε η ώρα των πράξεων.

Αντιθέτως, φαίνεται σαν να επιβραβεύονται οι πράξεις κομματικοποίησης της Διοίκησης από τις προηγούμενες κυβερνήσεις! Διότι εδώ δεν πρόκειται για εφαρμογή της σωστής αρχής της «συνέχειας της Διοίκησης και του κράτους», αλλά για συνέχεια της κομματικής αναξιοκρατίας!

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι με την αναξιοκρατία, ένα μεγάλος αριθμός του ανθρώπινου δυναμικού της Δ.Δ. με σύγχρονες ιδέες, καινοτομίες, προσόντα και δεξιότητες προσαρμοσμένες στις νέες τεχνολογίες και στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, το οποίο για μικροκομματικούς λόγους, έμενε επί χρόνια στο περιθώριο, αναμένοντας αλλαγή της κατάστασης, δυστυχώς εξακολουθεί να παραμένει στο περιθώριο απαξιωμένο επαγγελματικά και ηθικά. Το κόστος για τη Δημόσια Διοίκηση, την κοινωνία και τους ανθρώπους είναι ανυπολόγιστο! Ποιος θα απολογηθεί στην κοινωνία για τις απώλειες αυτές;

Μεγαλύτερη απογοήτευση σε όσους πρόσμεναν μια άλλη αντίληψη και πάλευαν επί χρόνια για να φυσήξει άνεμος ανανέωσης και αξιοκρατίας στο Δημόσιο, δεν θα μπορούσε να προσφερθεί από τις πράξεις της κυβέρνησης. Δυστυχώς, η δικαιολογία της μεταβατικότητας, τρία χρόνια τώρα(!), δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή! Ούτε η διατήρηση μιας δομής αναξιοκρατικής διάρθρωσης!

Αυτό που παράγεται στη συνείδηση κάθε πολίτη και κάθε συνειδητού Δημοσίου Υπαλλήλου, είναι απλώς ότι οι παθογένειες της κομματικοποιημένης Δημόσιας Διοίκησης είναι εδώ και εκδικούνται κάθε μέρα το πνεύμα αξιοκρατίας και ανανέωσης! Η αντίσταση του παλιού βγαίνει για την ώρα νικήτρια του νέου! Είναι δυνατόν να γίνει αυτό ανεκτό από μία «αριστερή» κυβέρνηση που ευαγγελίζεται το Ήθος, το Δίκαιο και το "όλα στο Φως";

Σε λίγους(;) μήνες θα γίνουν οι νέες τοποθετήσεις Προϊσταμένων, με βάση το νέο σύστημα αξιολόγησης. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ηττηθεί η αξιοκρατία. Γιατί τότε μαζί της θα ηττηθεί και η κυβέρνηση και όσοι αγωνίστηκαν επί χρόνια για μια άλλη, παραγωγική, δημοκρατική, αξιοκρατική και σύγχρονη Δημόσια Διοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη και της κοινωνίας.

Τρία χρόνια πριν για το ίδιο θέμα

Ακριβώς τρία χρόνια πριν (10/3/2015) σε άρθρο μας, στο eea.gr, με τίτλο «Δημόσια Διοίκηση και Οικονομία» είχαμε επισημάνει πως:

«Είναι αυτονόητο ότι, ο βαθμός ανάπτυξης της οικονομίας και της κοινωνίας είναι ευθέως ανάλογη του βαθμού αναπτυξιακής λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης σε κάθε χώρα».

Παρατηρήσαμε όμως ότι «Η Δημόσια Διοίκηση βρίσκεται σε κατάσταση «ασαφούς, καταστροφικής ακινησίας». Αυτή η ακινησία που έχει ως βάση τις πολιτικές εξελίξεις του τελευταίου εξαμήνου και τις πολιτικές και συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις για το τι είδους Δημόσια Διοίκηση θέλουμε, έχει κυριολεκτικά παραλύσει κάθε προσπάθεια να εξέλθει από την αντιπαραγωγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

Η ουσία σήμερα είναι, να συνειδητοποιήσουμε την καταστροφική επίδραση που έχει σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια εξόδου από την κρίση, η αδράνεια, η γραφειοκρατία, ο συγκεντρωτισμός και η αναξιοκρατία στη Δημόσια Διοίκηση».