Τελευταία έγινε καθεστώς οι κυβερνήσεις να βλέπουν τους πολίτες με τα φανταστικά και όχι με τα πραγματικά εισοδήματα. Δεν πρόκειται περί λάθους αλλά περί μιας σκόπιμης πρακτικής με σημαντικές επιπτώσεις στα εισοδήματα των φορολογουμένων.

 

Τελευταία έκδοση αυτής της μεθόδου είναι ο υπολογισμός της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης (άρθρο 29 του ν. 3986/2011) στους συνταξιούχους άνω των 65 ετών, όταν αυτοί φορολογούνται ή όχι βάσει τεκμηρίων. Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων υπολόγισε την εισφορά που έπρεπε να καταβάλουν, με βάση το αρχικό, συνολικό ύψος των αντικειμενικών δαπανών χωρίς να υπολογίσει ότι αυτές για όσους υπερβαίνουν το 65^ο έτος υπολογίζονται μειωμένες κατά 30%!

 

Όπως αναφέρεται στην παρ. ζ του άρθρου 33 του ν. 4172/2013 όπως ισχύει «Οι ετήσιες αντικειμενικές δαπάνες που υπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 31 προκειμένου για συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους, εφαρμόζονται μειωμένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) των όσων προκύπτουν σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις».

 

Όμως για την  επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης σύμφωνα με την ΠΟΛ.1099/9.4.2014, δεν μειώνεται κατά 30% προκειμένου για συνταξιούχους άνω των 65 ετών!

 

Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μας το δίνει μια επεξεργασία του taxheaven: Αν ένας φορολογούμενος – συνταξιούχος άνω των 65 ετών- διαθέτει αντικειμενικές δαπάνες συνολικού ύψους 20.000,00 και αντίστοιχα φορολογητέο εισόδημα 11.000,00, τότε η εισφορά αλληλεγγύης θα υπολογιστεί στο ποσό των 20.000,00 ευρώ – επειδή οι αντικειμενικές δαπάνες είναι μεγαλύτερες από το δηλωθέν εισόδημα – και όχι στο μειωμένο κατά ποσοστό 30% (ήτοι 14.000,00)!

 

Στην πραγματικότητα η εισφορά με βάση τη μείωση 30% υπολογίζεται σε ποσό κατά 42,85% μεγαλύτερο και με βάση το πραγματικό εισόδημα υπολογίζεται σε ποσό κατά 81,80% μεγαλύτερο! Σχεδόν δηλαδή διπλάσια εισφορά από την πραγματική φοροδοτική ικανότητα!

 

Το ίδιο έχει συμβεί και με την εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ. Η επιπλέον  αύξηση του 2% που επιβλήθηκε τελευταία, υπολογίζεται στο αρχικό ποσό της σύνταξης πριν τις κρατήσεις. Έτσι ένας συνταξιούχος με ονομαστική σύνταξη 2.100 ευρώ και πραγματική 1.300 θα καταβάλει εισφορά επιπλέον εισφορά 42 αντί 26 ευρώ. Η εισφορά είναι 61,5% μεγαλύτερη! Στην ουσία ο συνταξιούχος υποβάλλεται σε παρακράτηση από την αποδιδόμενη σύνταξη και επί ποσών που δεν εισπράττει. Έτσι το κράτος φορολογεί των συνταξιούχο και για τους φόρους που του έχει επιβάλλει!

 

Δεν είναι κάποιο λάθος γραφειοκρατικού τύπου. Είναι σκόπιμη αφαίμαξη των πολιτών.

 

Προφανώς το ίδιο, ως μαγική εικόνα, γίνεται και με τα στοιχεία του συστήματος ΗΛΙΟΣ για τις συντάξεις.  Εκεί οι μέσες συντάξεις υπολογίζονται με βάση τις ονομαστικές συντάξεις και όχι τις πραγματικές. Έτσι βλέπουμε ότι συντάξεις γήρατος από 1.000 ευρώ ως 2.000 ευρώ παίρνει το 38% των συνταξιούχων και από 900 ως 4.000 ευρώ παίρνει το 50,60% των συνταξιούχων! Η δε μέση σύνταξη γήρατος που λαμβάνουν οι συνταξιούχοι υποτίθεται ότι είναι… 963 ευρώ ενώ η μέση σύνταξη όλων μα όλων των συνταξιούχων είναι 885 ευρώ! Περιττό να πούμε ότι αυτά είναι φανταστικά νούμερα.

 

Καλό θα είναι η νέα κυβέρνηση να πάψει να παραπλανεί με νούμερα που στο τέλος καταλήγουν να είναι πολύ «ξινά» για τους  φορολογούμενος και να εξορθολογήσει κρατήσεις, εισφορές και φόρους πάνω στα πραγματικά εισοδήματα.

 

 

ΣΒ