tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Άρθρο: Και τελικά, εν πάση περιπτώσει!

Η πραγματική οικονομία και ο κόσμος των επιχειρήσεων αδυνατούν να αντέξουν το κόστος των διαπραγματεύσεων , της αμφισβήτησης, της αμφιβολίας και της ανασφάλειας

Τα εν «Νίκο»

Του Νίκου Υποφάντη

 

  Ο τίτλος του άρθρου στα νέα ελληνικά αποδίδεται ως τέλος πάντων, ό,τι κι αν γίνει…. Ό,τι είναι να γίνει, να γίνει, υποστηρίζει σχεδόν το σύνολο της παραγωγικής κοινότητας.

 

Ο λόγος είναι πραγματικά απλός . Η  πραγματική οικονομία και ο κόσμος των επιχειρήσεων αδυνατούν να αντέξουν το κόστος των διαπραγματεύσεων , της αμφισβήτησης, της αμφιβολίας και της ανασφάλειας που έχει προκύψει από την παράταση των συνομιλιών της νέας ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές. Η διαπίστωση πλέον ότι το ελάχιστο ρευστό έχει εξαφανιστεί  από την αγορά είναι γεγονός και δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορους τους όσους χειρίζονται την οικονομία της χώρας . Τους ακούμε πολλές φορές στα κανάλια να μιλούν για συνταξιούχους και μισθωτούς του δημοσίου σαν να μην υπάρχει άλλος κλάδος που να παράγει εισόδημα και πλούτο. Δεν αναφέρουν, καν στον δημόσιο λόγο, την συγκεκριμένη διαπίστωση.

 

  Η απάντηση στην έκκληση να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση είναι από την πλευρά της κυβέρνησης γνωστή. Μην το συζητάς. Εν ουδεμία περιπτώσει θα υποκύψω, κοινώς «μη μου ζητάς τον ουρανό με τ' άστρα»

 

 Απαντήσεις προς στους δανειστές που κυριολεκτικά μας φέρνουν σε δύσκολη θέση, με την διαπραγματευτική μας ρητορική να μην αποδίδει τα αναμενόμενα . Οι δανειστές κατάφεραν μέσα σε 5 χρόνια να μεταφέρουν το χρέος της χώρας μας προς τον ιδιωτικό τους τομέα , προς τις κεντρικές κυβερνήσεις και έτσι , με εξασφαλισμένο το τραπεζικό τους σύστημα , μπορούν να διαπραγματεύονται για τους όρους επέκτασης της δανειακής σύμβασης της Ελλάδας, χωρίς απολύτως κανένα ρίσκο.

 

Βλέποντας την  μεγάλη εικόνα και με την χώρα μας κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει η επιχειρηματική κοινότητα και όχι μόνο ότι απλά, όσο καθυστερούμε τόσο χρόνο και χρήμα χάνει η ελληνική οικονομία . Το τραπεζικό σύστημα εξαντλείται, με το ρευστό να έχει εξαφανιστεί από την αγορά.

 

Και τα χειρότερα έπονται… Αν σε περίπτωση που οι συνομιλίες δεν καταλήξουν σε συμφωνία ή σε «έντιμο συμβιβασμό»(*) τότε το μόνο που μπορεί να σώσει την ροή μετρητού προς τα κρατικά ταμεία είναι ο τουρισμός . Αν όμως τεθεί ερώτημα προς τους πολίτες για εκλογές ή δημοψήφισμα μέσα στο καλοκαίρι , οι κρατήσεις θα μειωθούν όπως και τα αναμενόμενα έσοδα. Και ο τουρισμός θα τεθεί σε αμφιβολία…

 

Τελικά αυτό το άρθρο θα καταλήξει με παροιμία «το γοργόν και χάριν έχει» καθώς σε αντίθετη περίπτωση με δυσκολία θα σωθεί η πατρίδα-παρτίδα!

 

(*) Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την φράση «έντιμος συμβιβασμός» . Δηλαδή οι προηγούμενες κυβερνήσεις που έφερναν την συμφωνία και το περιεχόμενο του δανεισμού στην βουλή στην κρίση των βουλευτών ,τι έκαναν; «Άτιμο συμβιβασμό»; !