Στη δευτερολογία του, ο  Υπουργός Οικονομικών κ. Γκίκας Χαρδούβελης, στη συζήτηση επί του Κρατικού Προϋπολογισμού 2015, υποστήριξε ότι «το χρέος αν το δει κανείς ως ποσό της ονομαστικής αξίας, δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι φαινομενικά μεγάλο»!

 

Όλη η ομιλία του έχει ως εξής:

 

Θα προσπαθήσω να απαντήσω στην οικονομική λογική που είπε ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα μιλήσω ως Έλλην, δεν θα χρησιμοποιήσω πολιτική γλώσσα.

Αυτά που άκουσα ότι ο προϋπολογισμός σφραγίζει μια πενταετία λιτότητας, ότι ο κόσμος υποφέρει, ότι το μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, δεν είναι καινούργια. Τα γνωρίζουμε. Το ερώτημα, το οποίο έθεσα και στην ομιλία μου, είναι πώς ξεφεύγουμε από την κρίση. Με ποιον τρόπο θα ξεφύγουμε από την κρίση.

Είπατε ότι δεν έχουμε δρόμο επιστροφής. Φοβάμαι ότι ο δρόμος της οικονομικής λογικής που έχετε διαλέξει είναι ένας δρόμος επιστροφής στο παρελθόν. Είναι το ίδιο  μοντέλο ανάπτυξης που μας οδήγησε στην κρίση.

Το μοντέλο της υπερκατανάλωσης. Της μη κοστολογημένης κατανάλωσης και με δανεικά. Πώς θα δημιουργήσετε ξαφνικά 300.000 θέσεις εργασίας σε ένα χρόνο, όπως είπατε το Σεπτέμβριο;  Πού θα βρείτε τα λεφτά;

Και μάλιστα όταν ακούμε από τους συνεργάτες σας ότι δεν θα αυξήσετε τις δαπάνες στο δημόσιο τομέα, θα τις κρατήσετε στα ίδια επίπεδα.

Από πού θα κόψετε για να δώσετε σε 200.000 κόσμο δουλειές και τι δουλειές θα κάνουν αυτοί; Θα προσφέρουν κάτι χρήσιμο στην οικονομία;

Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι πρόβλημα προσφοράς, είναι πρόβλημα θεσμών. Πρέπει να φτιάξουμε την Ελλάδα να μπορεί να παράγει αγαθά και υπηρεσίες και να πουλάει και όχι να καταναλώνει δανειζόμενη.

Μιλήσατε για τα emails. Αν είδατε το email που διέρρευσε θα αντιληφθήκατε ότι η κυβέρνηση πράγματι διαπραγματεύεται. Αν το διαβάσετε προσεκτικά θα δείτε ότι κάνουμε μισό βήμα μπροστά. Αν είχατε και τα emails που παίρνουμε ως απάντηση θα βλέπατε και τα βήματα που κάνουν αυτοί προς τις δικές μας θέσεις.

Ο λόγος που δεν έχει κλείσει ακόμη η συμφωνία είναι ακριβώς το γεγονός ότι διαπραγματευόμαστε αυτές τις θέσεις.

Αναφερθήκατε στις ρυθμίσεις και τις δόσεις. Δεν είναι σωστές οι δόσεις; Δεν κάναμε καλά που κάναμε μονομερείς ενέργειες;

Ακούσαμε, νωρίτερα, στελέχη της Αντιπολίτευσης να λένε ότι σε αυτή τη διαπραγμάτευση «για να είστε σωστοί δεν πρέπει να κάνετε ούτε μονομερείς ενέργειες, αλλά ούτε και ακραίες υποχωρήσεις».

Παν μέτρον άριστον. Εμείς πάντα διαλέγουμε το λογικό δρόμο, το δρόμο που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη. Έχουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης, το περιέγραψα, αυτό που συνεχίζει τις μεταρρυθμίσεις.

Καταφερθήκατε εναντίον του Πρωθυπουργού λέγοντας ότι σε άρθρο του στην «Καθημερινή» είπε ότι θα έπρεπε να είχαμε κάνει ορισμένες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Προφανώς! Στο  μνημόνιο – μπορεί ορισμένα πράγματα να μην μας αρέσουν – πολλά όμως γίνονται επειδή έπρεπε να γίνουν. Ο λόγος που οι μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται συνήθως είναι επειδή έχουν βραχυπρόθεσμο κόστος – άρα καμία πολιτική παράταξη δεν θέλει να τις κάνει- και το όφελος έρχεται μακροπρόθεσμα. Έχουμε ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις, πρέπει να τις συνεχίσουμε.

Ήδη οι άνθρωποι του κόμματός σας είπαν ότι υπάρχουν μεγάλες παθογένειες στην ελληνική οικονομία. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αυτές που θα αντιμετωπίσουν αυτές τις παθογένειες. Υπάρχει κρίση θεσμών και αξιών άκουσα από τα στελέχη σας.

Και εμείς αυτό πιστεύουμε. Γι΄ αυτό είναι αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις.

Αναφερθήκατε σε αυτά που είπε ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για την εχθρική στάση των αγορών.

Οι αγορές, ξέρετε, βλέπουν μπροστά. Και βλέπουν ακριβώς τον κίνδυνο να μη συνεχιστεί κάτι το οποίο δουλεύει.

Τώρα επιτέλους φτιάχνουμε την Ελλάδα. Όποιος πάρει τη σκυτάλη στο μέλλον – είτε είμαστε εμείς, είτε είστε εσείς – πρέπει να συνεχίσει αυτήν την προσπάθεια.

Αν πάει ξανά πίσω, στη βάση δεν έχει κάνει τίποτε. Οι αγορές το βλέπουν αυτό και φοβούνται ότι θα χάσουν τα λεφτά τους.

Άρα οι αγορές κάτι μας λένε. Φοβούνται. Πρέπει λοιπόν να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να έχουν έναν κύκλο μεγαλύτερο του εκλογικού.

Κύριε Τσακαλώτo, αναφερθήκατε στο πρόβλημα του χρέους. Πράγματι είναι υψηλό, πάνω από 170% του ΑΕΠ. Όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Θέλω να σας θυμίσω κάτι. Αναφέρθηκε σε αυτό και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και είπε ότι όλοι λένε πως σε όρους παρούσας αξίας το χρέος είναι μόνο 60%. Το χρέος αυτή τη στιγμή μπορεί να το δει κανείς και από μια άλλη οπτική γωνία. Είναι το κόστος εξυπηρέτησής του. Αυτή τη στιγμή το κόστος εξυπηρέτησής του είναι το μισό από ό,τι ήταν πριν την κρίση. Είναι, νομίζω, μόνο 6-7 δισ. ενώ πριν ήταν 13 δισ. ευρώ.

Άρα εμείς θα πρέπει να «κλειδώσουμε» όσο περισσότερο μπορούμε τα χαμηλά επιτόκια αν θέλουμε να κάνουμε κάτι. Είναι κάτι που μας απασχολεί και θα το προσπαθήσουμε. Το χρέος, αν το δει κανείς ως ποσό της ονομαστικής αξίας, δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι φαινομενικά μεγάλο.

Αναφερθήκατε και σε μια συνέντευξή μου στη Handelsblatt πριν από δύο μήνες, όπου απευθύνθηκα στο γερμανικό κοινό, όταν ρωτήθηκα για τη Γαλλία και αν θα πρέπει να υπακούσει στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Δυστυχώς ο ελληνικός τύπος δεν προέβαλε τη συνολική μου απάντηση, η οποία ήταν ότι η Γαλλία θα πρέπει να ακολουθήσει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που λέει 3%. Σας υπενθυμίζω ότι επειδή η Γαλλία δεν το κάνει, έχουμε εμείς τώρα δυσκολία. Την «πληρώνουμε» για τους Γάλλους και τους Ιταλούς. Είπα, επίσης, ότι εάν οι δαπάνες του γαλλικού δημοσίου είναι δημόσιες επενδύσεις θα πρέπει να αφεθεί πάνω από το 3%. Είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι το πολεμούσαμε για χρόνια. Έχω «φάει» τέτοια κριτική από την Αντιπολίτευση, όμως δεν διαβάσατε τη συνέντευξη. Διαβάσατε τη μισή. Το είπε και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης την περασμένη φορά, μου την «έπεσε κανονικά» για τη  Handelsblatt. Και κάνετε λάθος κ. Τσίπρα. Θα είχατε και εσείς την ίδια απάντηση αν θέλατε να απευθυνθείτε στο γερμανικό κοινό και είχατε να διαπραγματευτείτε με τους Γερμανούς απέναντί σας για τη χώρα σας. Επέλεξα μια τακτική, ένα λεξιλόγιο, που έλεγε και να συμφωνήσουμε για το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά να προσέξουμε και τις δημόσιες επενδύσεις.