Κ. Λάμπρου: Ψωμί και παντεσπάνι

     

Του Κώστα Λάμπρου
Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή
Μέλος Δ/Σ & Πρόεδρος του Τμήματος Υπηρεσιών
Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών
Πρώην Πρόεδρος ΠΣΑΣ

 Με αφορμή τα στοιχεία της ενδιαφέρουσας έρευνας, που παρουσίασαν, ομάδες σπουδαστών, του Ελληνικού Ινστιτούτου Ασφαλιστικών Σπουδών (ΕΙΑΣ)  στο τέλος Νοεμβρίου, κατά την απονομή των πτυχίων, στην  αίθουσα συνεδριάσεων, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, σε συνδυασμό με συμπεριφορές και  πρακτικές  Εταιρειών και απόψεις ιθυνόντων του Κλάδου, για το ρόλο και της προοπτικές της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης,  θα ήθελα να κάνω μια δική μου προσέγγιση και ανάλυση, στο όλον θέμα, καταθέτοντας παράλληλα  και ορισμένες, παραμετρικές μου  σκέψεις.
   Η εν λόγω έρευνα, ήταν κυρίως ενδοασφαλιστική, εξέφρασαν  την γνώμη τους, διάφορες κατηγορίες, όπως, «Υψηλόβαθμα Στελέχη», υπάλληλοι ασφαλιστικών εταιρειών,  υπάλληλοι φορέων, όλες οι κατηγορίες των Διαμεσολαβούντων, πραγματογνώμονες, αλλά και δικηγόροι, τα κυριότερα προβλήματα που εντόπισε,  συνοψίζονται στα εξής:
   Υψηλό κόστος προγραμμάτων, πολύπλοκοι και ασαφής όροι συμβολαίων, καθυστέρηση αποζημιώσεων, όχι ικανοποιητική εξυπηρέτηση, γραφειοκρατία, ελλιπής  ενημέρωση, ανεπάρκεια γνώσεων, αναγκαιότητα εκπαίδευσης, έλλειψη  ασφαλιστικής συνείδησης, χαμηλή αξιοπιστία, οικονομικές δυσκολίες, κ.α.
   Γενικό συμπέρασμα και κοινή  διαπίστωση όλων  των ομάδων, η «..μέτρια..»   εικόνα, που έχει η Ιδιωτική     Ασφάλιση στην κοινωνία. 
   Εικόνα επηρεασμένη από  το  κλείσιμο δεκάδων εταιρειών και κυρίως του Ομίλου Ασπίς, με τον κλάδο αυτοκινήτου να έχει την βασική ευθύνη  στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης.
   Πρόκειται βέβαια  για «αυτοβαθμολόγηση», δεν γνωρίζουμε ποια θα ήταν η εικόνα αν στην έρευνα  συμμετείχαν   οι Καταναλωτικές Ενώσεις και οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι. Έχουμε  όμως τις απαντήσεις των Δικηγόρων, οι οποίοι δεν έχουν και   την καλλίτερη άποψη  για τον κλάδο μας, αφού ασχολούνται συνήθως με την «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού», ως εκ τούτου μπορούμε να πούμε  ότι υπάρχει «ισορροπία» και να  θεωρήσουμε το «…μέτρια…», ως  αξιόπιστη  βαθμολογία.
   Ξεπερνώντας την παραπάνω γενική εκτίμηση και  παρ΄ ότι δεν είμαι ειδικός επί των αναλύσεων, μια προσεκτικότερη ματιά στις απαντήσεις της κάθε ομάδας, μας αποκαλύπτει,  τις βαθύτερες σκέψεις όλων, τις επιδιώξεις, τα θέλω  τις κατευθύνσεις, τις προοπτικές, τις ανησυχίες, την άγνοια, τα αντικρουόμενα συμφέροντα, τη σύγχυση.
   Θα έλεγε κανείς ότι οι σπουδαστές του ΕΙΑΣ έκαναν πολύ καλή δουλειά, δεν παρουσίασαν στοιχεία έρευνας, αλλά ψυχανάλυσης, της Ασφαλιστικής Αγοράς.
   Ποιο αισιόδοξοι από όλους για το μέλλον, τα «Υψηλόβαθμα Στελέχη» των εταιρειών, οι Συντονιστές και οι Ασφαλιστικοί Σύμβουλοι,  προβληματισμένοι και ανήσυχοι, Πράκτορες και Μεσίτες.
   Οι Δικηγόροι θα  προτιμούσαν να ασφαλίζονται οι   πελάτες τους, στο Διαδίκτυο, χαρακτηρίζοντας   τους Διαμεσολαβούντες «..ανεπαρκείς Συμβούλους..».
   Αξιοσημείωτο είναι, ότι και  τα «Υψηλόβαθμα Στελέχη» των εταιρειών, στην αντίστοιχη ερώτηση,«..περί προοπτικών..», οι απαντήσεις τους,  συγκλίνουν με αυτές των Δικηγόρων.
      (Αν η έρευνα συμπεριλάμβανε, Τραπεζίτες και «..μαντράδες..», μάλλον οι απαντήσεις, δεν θα διέφεραν από αυτές των Δικηγόρων και των «Υψηλόβαθμων»).
   Οι Συντονιστές, που εκπροσωπούν κυρίως τους «πολυτελείς»  και δύσκολους κλάδους, Ζωής και τα Χρηματοοικονομικών, εκ της θέσεως, είναι υποχρεωμένοι  να «εμφυσήσουν» αισιοδοξία, έστω και με το ζόρι, αφού πρέπει  να στρατολογήσουν νέους  συνεργάτες και να κρατήσουν, ακμαίο, το  ηθικό των υπαρχόντων.
   Οι Ασφαλιστικοί Σύμβουλοι είναι το νέο αίμα στο χώρο, έχουν μπροστά τους  τη ζωή, διακατέχονται από νεανικό ενθουσιασμό και  δυναμισμό, έχουν  το «θάρρος.. της…..  άγνοιας..»  και  η    εξαρτημένη σχέση από τους Διευθυντές τους, επηρεάζει υποχρεωτικά τις απαντήσεις τους. Κατ΄ ανάγκη εκπέμπουν «..θετική σκέψη…» και αισιοδοξία.
   Πράκτορες και Μεσίτες, που είναι ανεξάρτητοι επιχειρηματίες και δραστηριοποιούνται στους Γενικούς Κλάδους και κυρίως στον Κλάδο  Αυτοκινήτου,   αγωνιούν, για το αύριο,  αφού διαπιστώνουν  καθημερινά να συρρικνώνεται η πελατεία τους,  από την οικονομική ασφυξία και παράλληλα αισθάνονται να απειλείται η επαγγελματική τους υπόσταση, από  τα εναλλακτικά δίκτυα (ιντερνέτ, tv, τράπεζες, αντιπροσωπείες, ΚΤΕΟ, κ.λ.π) και κυρίως από  τις πρακτικές πολλών εταιρειών να τους παρακάμψουν. 
   Κοντολογίς, αυτοί που πουλάνε ακριβό «παντεσπάνι» εμφανίζονται   αισιόδοξοι!!! και όσοι πουλάνε το φτηνό «..καρβέλι..» προβληματισμένοι και ανήσυχοι !!! οι μεν βλέπουν μόνο  τις ανάγκες τις κοινωνίας και τις επιθυμίες τους,   οι άλλοι απαντούν με βάση  τις   δυνατότητές της και τις ανησυχίες τους.
   Οι περισσότερες ασφαλιστικές, εγχώριες και μη, από τη μία «καταριούνται» διαχρονικά   τον κλάδο αυτοκινήτου και την Πολιτεία, που με τις παρεμβάσεις της «…διέλυσε την αγορά αφού κράταγε χαμηλά τα ασφάλιστρα και τους ανάγκαζε να επιδιώκουν υψηλούς τζίρους για να καλύψουν προσωρινά προβλήματα..», από την άλλη, μόλις εξέλειπαν οι κρατικές παρεμβάσεις,  έλυσαν μόνες τους  το ζωνάρι, μάζεψαν  την  παραγωγή, από τις χρεοκοπημένες, εντελώς δωρεάν και ξευτελίσανε  τις τιμές, με  direct πωλήσεις.
   Θεωρούν τον κλάδο αυτοκινήτου «στρατηγικό» και «κυρίαρχο», από   αυτόν   περιμένουν  ζεστό, σίγουρο και εύκολο χρήμα, γι΄ αυτόν έχουν οργανωθεί, αυτόν διαφημίζουν, αυτόν εξυπηρετούν κατά προτεραιότητα, για αυτόν «σκοτώνονται..» και σε αυτό το χορό, εγκλώβισαν  και τους  Συνεργάτες τους.
  Ενώ οι ίδιες  στηρίζουν την επιβίωσή τους, στο  «..ψωμί – καρβέλι..», από τους Διαμεσολαβούντες, ζητούν ξαφνικά  να αλλάξουν στρατηγική  και  να  επιβιώσουν πουλώντας «..παντεσπάνι..»!!
   Δεκάδες  όμως από αυτές, τα προηγούμενα χρόνια, φρόντισαν  να «δηλητηριάσουν με τοξικά » και τα δύο και δυστυχώς το σπορ συνεχίζεται και σήμερα και αν για το αυτοκίνητο – «καρβέλι» υπάρχει το «αντίδοτο» του Επικουρικού Κεφαλαίου,  για τους άλλους κλάδους το φάρμακο βρίσκεται ακόμη σε «πειραματικό στάδιο» και οι προσβληθέντες «ασθενείς» καθημερινά «μολύνουν» και τους άλλους.
   Οι Δικηγόροι, αυτοί που συντάσσουν τους δυσνόητους όρους, σε συνεργασία με τις Εταιρίες, για συντεχνιακούς λόγους, θα προτιμούσαν τους ασφαλισμένους εξαρτημένους από τη  Νομική και όχι   την Ασφαλιστική Συμβουλή, χωρίς Διαμεσολαβούντες.
   Τα «Υψηλόβαθμα Στελέχη» οι  Εταιρείες δηλαδή, αυτές  που εκδίδουν τα  συμβόλαια, με τους δυσνόητους  και ασαφείς όρους, για τους δικούς τους λόγους, φαίνεται να  θεωρούν   τη Διαμεσολάβηση, «..αναγκαίο  κακό..», αφού  εμφανίζονται  δίγλωσσες, από τη μια εκπέμπουν αισιοδοξία προς τα Δίκτυα πωλήσεων και από την άλλη δεν κρύβουν την  επιθυμία, να απαλλαγούν από αυτά και να περάσουν στους «..ηλεκτρονικοποιημένους..» πελάτες.  
   Οι κρυφές σκέψεις, που έφερε στο φως η έρευνα, επιβεβαιώνονται από τις πρακτικές τους, αλλά και  από  πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της ΕΕΑ στον κλαδικό τύπο, (Ασφαλιστική Αγορά Φεβρουάριος 2013 Φ.427)  «…τα δίκτυα, θα πάψουν να είναι ρυθμιστές στην αγορά….. τα υψηλόβαθμα στελέχη.. ..αποκτούν βαρύτερο ρόλο από τα δίκτυα…θα προχωρήσουμε  με νέους…   ..συμμάχους.. και .πραγματικούς εταίρους στη διάδοση της ιδέας της ασφάλισης…»!!!
   Τα μηνύματα με τα οποία βομβαρδίζονται καθημερινά οι καταναλωτές από όλα τα ΜΜΕ, τα περισσότερα από τα οποία είναι σαχλά και δυσφημιστικά για την Διαμεσολάβηση, έχουν επίκεντρο  το αυτοκίνητο και σχεδόν κανέναν άλλο κλάδο, με τελικό ρεφρέν,… όχι στα Δίκτυα… ναι στα Διαδίκτυα.
   Εκπέμπεται    σύγχυση προς τους ασφαλισμένους και ανασφάλεια προς τους  Διαμεσολαβούντες, αφού μέσα από αυτά   αναδύονται νέα «δόγματα..», ……η ασφαλιστική συμβουλή,  κοστίζει και δεν αξίζει.., οι ασφάλειες  ..αγοράζονται και δεν θα πωλούνται, οι Συνεργάτες μας, δεν είναι πλέον Διαμεσολαβούντες,  αλλά    Μεσάζοντες, δεν τους χρειάζεται η αγορά, …  ανεβάζουν το κόστος του προϊόντος, αν πρόκειται για το  «…καρβέλι..», αν όμως προωθούν  «..παντεσπάνι..», είναι απαραίτητοι γιατί  … προσθέτουν αξία!!!  
   Ονειρεύονται πωλήσεις εξ αποστάσεως και  «ηλεκτρονοποιημένους» πελάτες, αλλά δεν συλλογιούνται  πως θα τους κερδίσουν, που θα στηριχθούν. Στο κύρος του Θεσμού; στην «..υψηλή..» αξιοπιστία, που έδειξε η έρευνα, ότι διαθέτουν; στην  επίσης «υψηλή»  ασφαλιστική συνείδηση των συμπατριωτών μας; που οι «σαράντα πέντε» και μία μόλις προχθές, «σαράντα έξι», φρόντισαν να χτίσουν; στα απλά και κατανοητά συμβόλαια, με τους σαφείς όρους; θα καταργήσουν  τη γραφειοκρατία; θα αποζημιώνουν  αμέσως; θα  προχωρήσουν  με νέους συμμάχους και πραγματικούς εταίρους; αφού οι μέχρι τώρα είναι ανεπαρκείς; και που θα τους βρουν;
   Φαίνεται να πιστεύουν ότι τα χαρακώματα θα τα καταλάβουν με το «πυροβολικό» και το ρόλο των «κομάντος» θα τον αναθέσουν    πλέον στα «..Αισιόδοξα .. Υψηλόβαθμα.. Στελέχη..», σε αυτούς δηλαδή που δεν έχουν πουλήσει ποτέ, ούτε ένα συμβόλαιο, που  έμαθαν να  χειρίζονται τους ασφαλισμένους σαν «φακέλους», θα αναλάβουν, οι «άκαπνοι», που δεν τολμούν να βγουν από τα γραφεία τους , που δεν καταδέχθηκαν ποτέ και κανένας,  να δώσουν  τσάντα στα παιδιά τους, και να τα βγάλουν στο πεζοδρόμιο, αλλά τα βόλεψαν με μια εσωτερική  θεσούλα, στη διοίκηση.
   Ωραία τα όνειρα, αλλά επικίνδυνη η  υπνοβασία, γιατί  όταν ξυπνήσουν, θα πρέπει να έχουν κατά  νου ότι θα αντιμετωπίσουν, απ΄ ευθείας «τους ξενοδόχους», χωρίς τις «..Ασπίδες..» τους και χωρίς  το «ανάχωμα» της Διαμεσολάβησης, οι πελάτες  δεν κοιμούνται πια, ξύπνησαν  άγαρμπα και αντιστέκονται, γιατί τα δικά τους όνειρα έγιναν εφιάλτες, από 46 «…Υψηλόβαθμες..».
   Είναι φανερό ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες, προσπαθούν να επιβιώσουν, με το γνωστό, «ο σώζον εαυτόν σωθείτο..».
   Αντί να μοιράσουν δίκαια την «κουραμάνα», δείχνοντάς αλληλεγγύη, στα δύσκολα, την θέλουν ολόκληρη για τον εαυτό τους, αντί να μειώσουν το δικαίωμα συμβολαίου, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι τριπλάσιο της προμηθείας, προσπαθούν να πάρουν από τη Διαμεσολάβηση,  ακόμη και τη «γαλέτα».
   Οι Διαμεσολαβούντες θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση, αφού η επίθεση εναντίον τους κλιμακώνεται, από κάθε λογίς  ανταγωνιστές, και συντεχνίες, αλλά κυρίως από αυτούς που μέχρι χθες, μας αποκαλούσαν «..Συνεταίρους..», δεν πρέπει να ξεχνούν ακόμη, την προσπάθεια επιβολής ενός «ιδιώνυμου κανονισμού» με το όνομα «Τειρεσίας» την απόσυρση νύχτα από τη Βουλή του νομοσχεδίου και την εκπαραθύρωση του ΓΓ Καταναλωτή, τις καθημερινές χλευαστικές καμπάνιες και την υφ’ έρπουσα προσπάθεια να περάσει προς τα έξω, η άποψη, ότι για το κλείσιμο των εταιρειών, και τα στραβά της Αγοράς, την ευθύνη φέρει η Διαμεσολάβηση.
   Τη γενικευμένη αυτή απαξίωση της Διαμεσολάβησης, η Ασφαλιστική Αγορά, θα τη βρει σύντομα μπροστά της, αλλά τότε θα είναι αργά για δάκρυα.
   Το περιβάλλον λοιπόν   είναι δύσκολο, τα συγκρουόμενα συμφέροντα εντείνονται, ο αγώνας για την προσωρινή επιβίωση γίνεται εξοντωτικός, η Διαμεσολάβηση είναι αυτή που  «..τελεί εν αμύνη..» και  εξωθείτε στα άκρα, «..αισιόδοξοι..» και «..ανήσυχοι..» αν θέλουν  να επιβιώσουν  θα πρέπει να βρουν  τρόπο να διατηρήσουν και να  προωθήσουν «παντεσπάνι» στη χρονική συγκυρία που «..ο λαός…» εκεί έξω, δεν  μπορεί να πληρώσει ούτε για «..ψωμί..», θα πρέπει να πείσουν για την αναγκαιότητά τους και την αξία που προσθέτουν,  με αντίθετους όλους τους ανέμους, με τους περισσότερους  «..Συνεταίρους…»   να έχουν πέσει σε κυκλοθυμική δίνη, να έχουν χάσει το μπούσουλα, εκπέμποντας  αλλοπρόσαλλα μηνύματα σύγχυσης  και επιδιδόμενοι σε σπασμωδικές κινήσεις πανικού.
   Για να βρουν κεφάλαια, κόβουν τα  κεφάλια, της Διαμεσολάβησης, τρώνε τα παιδιά τους. 
   Αυτοί που  πρέπει προβληματιστούν περισσότερο από όλους, είναι «…οι αισιόδοξοι..», όχι για το μέλλον της Αγοράς,  αυτή θα βρει το δρόμο της,  αλλά για το δικό τους, καλή και αναγκαία η αισιοδοξία, απαραίτητες όμως, εμπειρία και η μνήμη, ας  είναι υποψιασμένοι. 
   Μια λύση απομένει για τους  Ασφαλιστικούς  Διαμεσολαβητές,  να αντιδράσουν δυναμικά, να τιμωρήσουν   τις «Άπληστες» και ειδικότερα εκείνες, που ενώ ευεργετήθηκαν και  χρωστάνε την «..μεγαλοσύνη..» τους, αποκλειστικά στα Δίκτυα,  επεδείχθησαν «Αχάριστες», αλλά και τις δίγλωσσες,  εκείνες, που παραδώσανε τα πελατολόγια, στις Τράπεζες και στα διάφορα cols enter, για να τα ξεζουμίσουν εις βάρος των Διαμεσολαβούντων, παραβιάζοντας και νόμους, περί προσωπικών δεδομένων και εκείνες   που εξακολουθούν να μην ξεκαθαρίζουν τη θέση τους, αν θα πορευθούν, με τα Δίκτυα ή με τα Διαδίκτυα.   
   Να επιβραβεύσουν τις Εταιρείες που συνεργάστηκαν με εντιμότητα και ειλικρίνεια,  να μεταφέρουν   «ψωμί» και ότι «παντεσπάνι» απέμεινε, σε  εκείνες, που αποδεδειγμένα και διαχρονικά  σεβάστηκαν τον κόπο  τους  και αναγνωρίζουν το ρόλο τους, που τήρησαν και τηρούν την υπογραφή τους, έναντι  Συνεργατών και  ασφαλισμένων.