Από την αρχή της κρίσης, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθήνας δεν έπαψε να ζητάει όλα τα μέτρα να έχουν ως αναφορά ένα Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση.

 

Η θέση αυτή προβλήθηκε με μεγαλύτερη ένταση από το 2012 και μετά, όταν έγινε φανερό ότι η χώρα μπήκε σε ένα φαύλο κύκλο επιδείνωσης της κρίσης και λήψης διαρκώς και σκληρότερων αλλά και αδιέξοδων μέτρων.

 

Μάλιστα, επειδή έγινε φανερό ότι ένα τέτοιο σχέδιο δεν μπορεί να γίνει στο πόδι, πρόβαλε ως αναγκαία την Εθνική Συνεννόηση των πολιτικών κομμάτων, όχι τη συγκυβέρνηση αλλά τη συνεννόηση πάνω σε ελάχιστες βασικές αρχές συμφωνίας, ώστε να υπάρξει και το ανάλογο πολιτικό κλίμα που θα στήριζε το Πρόγραμμα.

 

Τα χρόνια περνούσαν, η κρίση επιδεινωνόταν,  τα αποτυχημένα μέτρα των μνημονίων ακολουθούνταν από νέα αποτυχημένα μέτρα και ο λαός και η οικονομία βρίσκονταν κάθε φορά σε χειρότερη θέση.

 

Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με καθυστέρηση δύο και πλέον ετών,  επιτέλους παραδέχτηκε ότι είναι άμεσα  αναγκαίο ένα «Εθνικό Αναπτυξιακό Μοντέλο ανά κλάδο και Περιφέρεια»

 

Όπως ανακοινώθηκε, εκπονήθηκε σχέδιο πλατιάς διαβούλευσης με παραγωγικούς και αυτοδιοικητικούς φορείς για τη συγκρότηση Εθνικού Αναπτυξιακού Μοντέλου, εξειδικευμένου ανά κλάδο και ανά περιφέρεια. Η κυβέρνηση θα καταλήξει σε ένα βασικό πλαίσιο προτάσεων, το οποίο θα εγκριθεί από το υπουργικό συμβούλιο και στη συνέχεια ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θα αναλάβει πρωτοβουλία επαφών με τους εμπλεκόμενους φορείς.

 

Η πείρα μας είναι πικρή από διαβουλεύσεις και «Κοινωνικούς Διαλόγους» όπου υποτίθεται ότι θα χαράσσονταν ισοζυγισμένες πολιτικές ανάπτυξης και κατέληγαν στο τέλος να είναι το πεδίο νομιμοποίησης ετεροβαρών, άνισων και προειλημμένων αποφάσεων.

 

Δεν θα θέλαμε να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Για έναν πραγματικό διάλογο για εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο τα προαπαιτούμενα είναι τα εξής:

 

• Εθνική συνενόηση των κομμάτων στα ελάχιστα αναγκαία για ομαλό πολιτικό κλίμα

• Πολιτική αποφασιστικότητα και πιστοποίηση της δυνατότητας υλοποίησης των σχεδίων

• Πραγματικός κοινωνικός  διάλογος με τις παραγωγικές τάξεις και στρώματα, με τους κλάδους και τους φορείς του κεφαλαιακού και ανθρώπινου δυναμικού.

• Προσανατολισμός στην προώθηση των νέων τεχνολογιών, των καινοτομιών και την αξιοποίηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας.

 

Μέχρι στιγμής ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα,  ούτε οι θεσμοί φαίνεται να υποδέχονται ευμενώς τα κυβερνητικά σχέδια. Όμως την οικονομία, τις επιχειρήσεις και τους παραγωγικούς φορείς δεν ενδιαφέρουν καθόλου ούτε τα μικροπολιτικά παιχνίδια των κομμάτων, ούτε οι σκοπιμότητες των θεσμών. Τους ενδιαφέρει μόνο να επανεκκινήσει η παραγωγή νέου πλούτου μέσα σε ένα αποδεκτό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Διαφορετικά ο φαύλος κύκλος της κρίσης θα καταβυθίζει τη χώρα στην πραγματική φτώχεια.

 

 

Σ.