Τα δάνεια προς εταίρους επιχείρησης και η φορολογική διαχείριση

Δεν συνιστά προσαύξηση περιουσίας το ποσό που πιστώνεται σε λογαριασμό του ελεγχόμενου φυσικού προσώπου, όταν πρόκειται για φυσικό πρόσωπο που συμμετέχει σε οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο (ΟΕ, ΕΕ, ΑΕ, ΕΠΕ, ΙΚΕ), κοινωνία ή κοινοπραξία και αποδεικνύεται ότι το εν λόγω πιστωθέν ποσό  αφορά συναλλαγές ή εισόδημα ή περιουσία του νομικού προσώπου. Σύμφωνα με οδηγίες της Φορολογικής Διοίκησης, το ποσό αυτό θεωρείται ότι είναι  γνωστής προέλευσης και δύναται να συνιστά δάνειο (αν κάτι τέτοιο προκύπτει από τις σχετικές εγγραφές στα βιβλία ή από άλλα στοιχεία), ή ταμειακή διευκόλυνση, ανάλογα με τα εκάστοτε πραγματικά περιστατικά, κατά την κρίση του ελέγχου. Πιο συγκεκριμένα, σε περίπτωση που το εν λόγω ποσό επεστράφη στο νομικό πρόσωπο πριν από τη διενέργεια του ελέγχου, τότε αποτελεί δάνειο ή ταμειακή διευκόλυνση για το φυσικό πρόσωπο και η τυχόν απόδοση (υπεραξία) αποτελεί εισόδημα του φυσικού προσώπου, εφόσον στο νομικό πρόσωπο επεστράφη μόνο το κεφάλαιο. Σε περίπτωση, όμως, που ο ελεγχόμενος επικαλείται τη λήψη δανείου από ελληνική ή αλλοδαπή επιχείρηση, αλλά δεν δύναται να προσκομίσει σχετικό έγγραφο βέβαιης χρονολογίας, ούτε και μπορεί η λήψη του δανείου αυτού να αποδειχθεί από άλλα στοιχεία (π.χ. κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών του φυσικού ή του νομικού προσώπου, από τις οποίες να προκύπτει δόση ή επιστροφή χρηματικού ποσού), τότε ο ισχυρισμός του φορολογούμενου περί δανείου δεν γίνεται δεκτός από τον έλεγχο.

 

Πηγή: Grant Thornton

 

Β