Εικονικά τιμολόγια. Η εφορία πρέπει να αποδείξει την εικονικότητα

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του (Ε 533/2013) για τα εικονικά τιμολόγια καθόρισε ότι η φορολογική αρχή οφείλει να αποδείξει την εικονικότητα. Ο επιχειρηματίας μπορεί να απαλλαχθεί αν αποδείξει ότι είχε καλή πίστη κατά το χρόνο της συναλλαγής.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 33 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Π.Δ. 186/1992, Α΄ 84) ορίζεται ότι «Η έκδοση πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων και η λήψη εικονικών τιμολογίων και δελτίων αποστολής θεωρείται ιδιάζουσα φορολογική παράβαση και επιβάλλεται πρόστιμο μέχρι το πενταπλάσιο της αξίας κάθε στοιχείου….».  Με τη διάταξη αυτή αποδίδεται σε ορισμένο επιτηδευματία η παράβαση της λήψης εικονικού τιμολογίου, που σημαίνει είτε ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η συναλλαγή στην οποία αυτό αναφέρεται είτε ότι έχει μεν πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, όχι όμως, όπως εμφανίζεται, με τον φερόμενο ως εκδότη του τιμολογίου. Στις περιπτώσεις αυτές η φορολογική αρχή οφείλει, κατ’ αρχήν, να απόδειξη την εικονικότητα.

Αν η εικονικότητα συνίσταται στο ότι έχει μεν πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, όχι όμως με το πρόσωπο που εμφανίζεται ως εκδότης του τιμολογίου τότε η εικονικότητα θεωρείται αποδεδειγμένη αν αποδειχθεί ότι το εν λόγω πρόσωπο είναι ανύπαρκτο ή ότι δεν έχει δηλώσει έναρξη επιτηδεύματος ούτε έχει προβεί σε θεώρηση φορολογικών στοιχείων. Στην περίπτωση αυτή στοιχειοθετείται, κατ’ αρχήν, παράβαση για τον επιτηδευματία που αποδέχεται τέτοιο τιμολόγιο, εκτός εάν εκείνος αποδείξει ότι είχε καλή πίστη κατά το χρόνο της συναλλαγής. Στην περίπτωση αυτή και πάλι η φορολογική αρχή έχει το βάρος της απόδειξης. Η Αρχή πρέπει να αποδείξει  την  ανυπαρξία ή την έλλειψη δηλώσεως ενάρξεως επιτηδεύματος και θεώρησης στοιχείων του φερόμενου ως εκδότη.

Με βάση τα παραπάνω σκεπτικά δικαιώθηκε εταιρεία η οποία έλαβε καλή τη πίστη εικονικό τιμολόγιο και η φορολογική αρχή καταδικάστηκε να καταβάλει και τα δικαστικά έξοδα.

 

Δείτε ολόκληρη την απόφαση