Ακούσαμε … Και τι δεν ακούσαμε

Του Βαγγέλη Γιακουμή 

 

Τις τελευταίες ημέρες ακούσαμε πολλά και διάφορα για το ελληνικό χρέος και τα ελλείμματα. Ακούσαμε τόσα που δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε. 

 

Ακούσαμε τους ευρωπαίους παράγοντες , Γκουρία , Γιούνκερ και Σουλτς να συνομιλούν με τον έλληνα πρωθυπουργό και αυτό που καταλάβαμε ήταν ότι η κυβέρνηση αν θέλει να αντιμετωπίσει την κακή οικονομική κατάσταση , τότε θα πρέπει κάτι να κάνει. Να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή που θα της αποφέρει κέρδη. Όχι πολιτικά , αλλά οικονομικά κέρδη. 

 

Ακούσαμε , τον πρόεδρο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς να λέει ο ίδιος πως ο κ. Αλ. Τσίπρας του εκδήλωσε την ανησυχία του για τη ρευστότητα της χώρας  τέλος του μήνα. Δηλαδή για το αν θα μπορέσει να πληρώσει τις υποχρεώσεις σε μισθούς και συντάξεις. 

 

Ακούσαμε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη όπως αυτή αποτυπώνεται στα πρωτοσέλιδα των ευρωπαϊκών μεγάλων και εγκύρων εφημερίδων ότι η Ελλάδα απειλείται με ατύχημα. 

 

Ακούσαμε το "φίλο" της Ελλάδας κ. Β. Σόιμπλε σε ένα ακόμη κρεσέντο εναντίον της χώρας μας βάλλοντας με κάθε τρόπο και μέσο.

 

Ακούσαμε την Έλενα Παναρίτη να μιλάει για τη δυνατότητα να μην πληρωθούν για ένα δυο  μήνες μισθοί και συντάξεις και μετά να το διαψεύδει αλλά στη συνέχεια να το επιβεβαιώνει. 

 

Ακούσαμε τον στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού Αλ. Φλαμπουράρη, να δηλώνει ότι η Ελλάδα θα πληρώσει με "αέρα" τους δανειστές. 

 

Ακούσαμε τον Γιάνη Βαρουφάκη να λέει ότι θέλει. Και 

 

Ακούσαμε τον κ. Αλέξη Τσίπρα να υποστηρίζει ότι  δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την οικονομία. 

 

Όλα αυτά που ΑΚΟΥΣΑΜΕ δεν ήταν τίποτε άλλο,  από αυτά που ακούμε όλοι εμείς οι φορολογούμενοι τα τελευταία πέντε χρόνια αλλά από διαφορετικά πρόσωπα. Που είναι  τα ίδια στο εξωτερικό, και διαφορετικά πλέον λόγω εκλογών στο εσωτερικό. 

 

Η ουσία όμως παραμένει η ίδια. Έχουμε μείνει στάσιμοι. Στα ίδια και τα ίδια με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε με τα χειρότερα ως χώρα αν δεν τρέξουμε και αν δεν προσέξουμε. Διότι αν η πολιτική διαπραγμάτευση της χώρας που κάνει ο κ. Πρωθυπουργός δεν μετατραπεί σε οικονομική , η ασφυξία και η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά θα εξακολουθήσει να υφίσταται και μάλιστα με χειρότερο τρόπο. Καλή είναι η πολιτική διαβούλευση που μεγεθύνει το πολιτικό πρόβλημα στην Ευρώπη , αλλά οι δανειστές και οι τοκογλύφοι που ονόμαζε  τους θεσμούς ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές , τι να κάνουμε θέλουν πίσω τα χρήματα που μας δάνεισαν,   και επομένως όσο και αν κάνουμε πολιτική φασαρία στην Ευρώπη , τόσο κυρίως οι Γερμανοί θα σφίγγουν περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό μας. 

 

Ακούσαμε και ένα τελευταίο: Είναι αλήθεια ότι η κ. Μερκελ αρχίζει να το σκέφτεται διαφορετικά. Αυτό είναι κέρδος για τη χώρα και τη κυβέρνηση. Δεν σημαίνει όμως ότι θα κάνει πίσω μέχρι τέλος. Είναι ολόκληρη στρατηγική αυτή που χαράζει η Γερμανίδα καγκελάριος έναντι της χώρας μας. Μαστίγιο και καρότο. Τον Ιούνιο που αρχίζει ο νέος κύκλος της διαπραγμάτευσης συνολικά για το χρέος , εκεί θα πρέπει να πέσει όλο το βάρος. Διότι μέχρι τότε , αν πιστέψουμε τον κ. Πρωθυπουργό , λεφτά υπάρχουν.