Είναι γνωστή η ρήση του ηγέτη της Κίνας Τεγκ Σιάο Πιγκ, όταν θέλησε να προτάξει ως κριτήριο των παραγωγικών σχέσεων την αποτελεσματικότητα στην  παραγωγή νέου πλούτου και όχι στην διανομή. Έτσι άρχισε μια θεαματική ανάπτυξη της Κίνας, με καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, παρά τα πολλά χαρακτηριστικά άγριας «πρωταρχικής καπιταλιστικής συσσώρευσης» που στο τέλος, στο όνομα της αποτελεσματικότητας, ισοπέδωνε τα δικαιώματα. Προτίμησαν να έχουν πρώτα την παραγωγή και την ανάπτυξη!

 

Για να μη θεωρήσει κανείς ότι χάνουμε την ιστορική αλήθεια, δεν θα λέγαμε ότι το εγχείρημα της Κίνας που την αναπτύσσει αδιαλείπτως επί 35 χρόνια και μόλις τώρα εμφανίζει σημεία κόπωσης, έχει απαλείψει από τον καπιταλισμό τις καταστροφικές κρίσεις και τα αδιέξοδά του, τα οποία βέβαια είναι γνωστά από την ιστορίας καθώς  τα βλέπουμε και σήμερα στις περισσότερες χώρες του κόσμου υπό τη σκιά της κρίσης. Αυτό που έκανε είναι ότι, για μια μακρόχρονη περίοδο, κατάφερε να φέρει αποτελέσματα προτάσσοντας την παραγωγή. Έτσι η Κίνα οδεύει να γίνει ο δεύτερος οικονομικός γίγαντας του κόσμου.

 

Η εισαγωγή αυτή βέβαια δεν σκοπεύει σε ανάλυση της πολιτικής οικονομίας της Κίνας, αλλά να επισημάνει στις ελληνικές κυβερνήσεις το βασικό. Όταν βρίσκεσαι σε κρίση, προτάσεις το αποτελεσματικό στοιχείο για την έξοδο και όχι το διαδικαστικό. Με λίγα λόγια, για τη χώρα μας, προτάσεις την παραγωγή και όχι την διανομή και αναδιανομή. Όχι πως η διανομή και αναδιανομή δεν παίζουν, ως κίνητρα, σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξης της παραγωγής και της παραγωγικότητας, αλλά διότι αυτή μπορεί να έρθει μόνο όταν κινηθεί η παραγωγή. Αναδιανομή του υπάρχοντος πλούτου, χωρίς παραγωγή νέου πλούτου, είναι ένα αδιέξοδο που καταλήγει στο τέλος σε αναδιανομή φτώχειας!

 

Δυστυχώς αυτό ακριβώς έκαναν όλα τα μνημόνια. Οι ξένοι ήθελαν το χρήμα, χωρίς να ενδιαφέρονται για την καταστροφή της παραγωγικής βάσης και οι ελληνικές κυβερνήσεις υπέκυπταν στη λογική της διανομής και αναδιανομής, όχι πλέον του πλούτου αλλά της φτώχειας, καταστρέφοντας ιδίως τη μεσαία τάξη και ό,τι υγειές είχε απομείνει στην παραγωγή.

 

Έχει σημασία εδώ να τονίσουμε τη συνεχή μάχη που έδινε το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθήνας από την αρχή της κρίσης επιμένοντας ότι πρωτεύει η παραγωγή νέου πλούτου, ως μόνη διέξοδος από την κρίση. Υπέδειχνε μάλιστα και τον πιο απλό και αποτελεσματικό τρόπο επανεκκίνησης της παραγωγής, με σχέδια ανάπτυξης των καινοτόμων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

 

Τι είπε δηλαδή το ΕΕΑ; Ότι δεν μας ενδιαφέρουν τα μεγάλα λόγια, μας ενδιαφέρει αν τα μνημόνια ασχέτου χρώματος θα φέρουν ανάπτυξη. Τέτοια προοπτική δεν ύπαρχε βέβαια εξ ού και η αντίθεσή του στις λογικές των αναδιανομών της φτώχειας. Και το μνημόνιο-3 δεν εξαιρείται, παρά τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης  για «πακέτα ανάπτυξης». Δεν είναι το μνημόνιο άσπρη ή μαύρη «γάτα» που θα πιάσει ποντίκια. Είναι ένα παμφάγο που τρώει και τα ελάχιστα έτοιμα που απέμειναν!

 

Την αφορμή για αυτές τις επισημάνσεις που μας έφτασαν ακόμη και στον Τεγκ Σιάο Πινγκ, έδωσε ένα απόσπασμα από την ελληνογαλλική συμφωνία που υπεγράφη με την ευκαιρία της επίσκεψης του Προέδρου της Γαλλίας κ. Φρ. Ολάντ. Ξαφνικά οι Έλληνες ανακάλυψαν ότι στη χώρα μας υπάρχουν παγκοσμίως πρωτοποριακές  νεοφυείς επιχειρήσεις υψηλής εξειδίκευσης και τεχνολογίας που εξάγουν όλο σχεδόν το καινοτομικό προϊόν τους, μιας και η ελληνική οικονομία είναι πολύ πίσω για να το απορροφήσει και αξιοποιήσει.

 

Μέσα στη χαρά μας δηλαδή που ανακαλύπταμε μια νησίδα παραγωγής πλούτου μαθαίναμε  ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά αλλά δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα απορρόφησής τους στην ελληνική οικονομία και έτσι τα αξιοποιούν οι ξένοι! Να και πάλι η απουσία της Πολιτείας. Έχουμε τη «γάτα» και την στέλνουμε στο εξωτερικό να πιάνει ποντίκια για άλλους!!! Έτσι όμως η υπόλοιπη οικονομία θα μένει για πάντα υπανάπτυκτη.

 

Να σημειώσουμε εδώ και δύο παραμέτρους.

1. Όλες οι νεοφυείς επιχειρήσεις είναι μικρές ή μικρομεσαίες. Αυτό δικαιώνει την αρχική πρόταση του ΕΕΑ να αρχίσουμε από το μικρό, από αυτό όπου μπορούμε για την αναστροφή και την έξοδο από την κρίση.

2. Το ΕΕΑ επανειλημμένα ζήτησε τη συνδρομή των κυβερνήσεων να αξιοποιήσει εγκαταλειμμένα κτήρια στο κέντρο των Αθηνών για να δημιουργήσει θερμοκοιτίδες νέων καινοτόμων επιχειρήσεων, ως τη νέα ατμομηχανή της ανάπτυξης. Ποτέ δεν εισακούστηκε! Στα κτήρια αυτά, όπως το τεράστιο, και υπέροχο νεοκλασικό, πρώην Ωδείο στη γωνία  Πανεπιστημίου και Χ. Τρικούπη, αντί να φιλοξενείται ένας μεγάλος αριθμός νεοφυών επιχειρήσεων υπό την αιγίδα του ΕΕΑ, φιλοξενείται άπειρος αριθμός ποντικιών και αρουραίων!

 

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

 

Δεν είναι γνωστό αν το παρακάτω απόσπασμα από τη συμφωνία Ελλάδος – Γαλλίας θα προκαλέσει χαρά για την ανάπτυξη των ελληνογαλλικών επιχειρηματικών σχέσεων ή θλίψη για την επιβεβαίωση ότι ενώ μπορούμε εμείς, άλλοι είναι αυτοί που τα αξιοποιούν:

 

 «Οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν ότι η χρηματοδότηση κοινών επενδυτικών σχεδίων ελληνικών και γαλλικών επιχειρήσεων είναι κεφαλαιώδους σημασίας και συμφωνούν να ενεργοποιηθεί ο δεύτερος πυλώνας του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου, Institute for Growth (IfG), που αφορά τη συμμετοχική χρηματοδότηση (equity financing) μικρομεσαίων επιχειρήσεων με την κινητοποίηση ιδιωτικών και δημόσιων πόρων από την Ελλάδα, τη Γαλλία και άλλες χώρες.

 

Οι δύο πλευρές χαιρετίζουν τη δημιουργία του Προγράμματος Juncker – Ένα Επενδυτικό Πλάνο για την Ευρώπη και δρομολογούν μια κοινή πρωτοβουλία, για τη διεύρυνση της συνεργασίας των δύο χωρών για περισσότερη ανάπτυξη και απασχόληση, καταργώντας τα εμπόδια για τις επενδύσεις, όπου είναι απαραίτητο και συμβάλλοντας στην επιτυχία του Προγράμματος Juncker. Στόχος είναι η δημιουργία συνεργιών, η μεταφορά τεχνογνωσίας, η ενίσχυση δυναμικών ελληνικών και γαλλικών ΜμΕ και η δημιουργία απασχόλησης σε τομείς όπως ενέργεια, έρευνα και καινοτομία, δίκτυα, μεταφορές, τουρισμός και αγροτική παραγωγή.

 

Οι δύο πλευρές αναγνωρίζοντας τη μεγάλη δυναμική σε νέους επιστήμονες που κατέχουν και οι δύο χώρες συμφωνούν στη διεύρυνση της συνεργασίας Ελλάδας-Γαλλίας στην προώθηση νεοφυών επιχειρήσεων (startups) με στόχο την ενίσχυση μιας τάσης με σημαντική αυξητική πορεία τα τελευταία χρόνια, σε Ελλάδα και Γαλλία, και απαράμιλλη ικανότητα μόχλευσης διεθνών κεφαλαίων. Η συνεργασία θα περιλαμβάνει την από κοινού προώθηση δράσεων προσέλκυσης ιδιωτικών κεφαλαίων σε νεοφυείς επιχειρήσεις, την ανάπτυξη δικτύων επιχειρήσεων και τη συνεργατική έρευνα.

 

Υπογραμμίζοντας τον στρατηγικό χαρακτήρα των τομέων της Έρευνας και της Καινοτομίας για την μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη των δύο χωρών, ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας χαιρέτισαν την υπογραφή συμφώνου συνεργασίας στον τομέα του διαστήματος μεταξύ του Εθνικού Κέντρου Διαστημικών Μελετών της Γαλλίας (CNES) και της ελληνικής Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ). Οι δύο πλευρές διαπίστωσαν ότι οι εταιρικές σχέσεις ανάμεσα σε ελληνικές και γαλλικές επιχειρήσεις και συστάδες επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της διαστημικής τεχνολογίας εξελίσσονται θετικά, με προοπτικές περαιτέρω αναβάθμισης».

 

Σ.