Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει η εφορία…

Γράφει ο Γιώργος Παππούς, δημοσιογράφος, συνεργάτης του Ε.Ε.Α. 

Αν δεν ήταν για κλάματα, θα ήταν για γέλια. Σύμφωνα με τα επίσημα και για πρώτη φορά δημοσιοποιούμενα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, πέρα από τις οφειλές των σχεδόν 102 δις από φυσικά και νομικά πρόσωπα, στα κιτάπια των εφοριών είναι γραμμένα άλλα… 80 δις ευρώ από προσαυξήσεις, τουτέστιν μιλάμε για ένα σύνολο χρεών που ξεπερνά το ΑΕΠ της χώρας! 

Το πρώτο που πρέπει να επισημάνει κανείς είναι ότι θα πρέπει επιτέλους το υπουργείο Οικονομικών να κάνει ξεκαθάρισμα οφειλών, δηλαδή να ξεχωρίσει τα εισπράξιμα από τα ανεπίδεκτα είσπραξης κι εν συνεχεία να επικεντρώσει την ενέργεια των εισπρακτικών υπηρεσιών σε αυτές τις οφειλές, που μπορούν πράγματι να καταλήξουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο στα κρατικά ταμεία. Μια πρώτη εκτίμηση της ΑΑΔΕ είναι ότι από αυτόν τον όγκο χρεών είναι ζήτημα αν μπορούν να εισπραχθεί το 10- 15%. Οποιαδήποτε καθυστέρηση βοηθά να «θολώνουν» τα νερά και να κρύβονται εκεί διάφοροι «πονηροί», που ευελπιστούν ότι θα χαθούν μέσα στον ωκεανό των χρεών. 

Το δεύτερο που παρατηρεί όποιος ανατρέξει στην ανάλυση του πίνακα των οφειλών, είναι ότι το 1/3 όλων αυτών των χρεών αφορά σε πρόστιμα του πάλαι ποτέ ΚΒΣ, κοινώς όλες εκείνες τις «καμπάνες», που διαφημίζονταν κατά καιρούς από τις ηγεσίες του υπουργείου Οικονομικών (κι από τα ΜΜΕ), ως το απόλυτο… όπλο κατά της φοροδιαφυγής. Στην πραγματικότητα αυτά τα 61 δις ευρώ, που έχουν γραφτεί στο… τεφτέρι με τους βερεσέδες της εφορίας, αποδεικνύει και την ανικανότητα/αδυναμία/απροθυμία των υπηρεσιών να τα εισπράξουν αλλά και την λογική της στρουθοκαμήλου του υπουργείου Οικονομικών, που προτιμά να ρίχνει «τυφλά» πρόστιμα, αντί να θεσμοθετεί και να ενεργοποιεί δικλείδες ασφαλείας. 

Πρόκειται επί της ουσίας για την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, καθώς αντί το υπουργείο Οικονομικών να επενδύει σε διατάξεις και σύγχρονες μεθόδους πρόληψης κι αντιμετώπισης της παραβατικότητας, εξαντλεί την έμπνευση του σε πολύπλοκα και δαιδαλώδη συστήματα υπολογισμού κι επιβολής προστίμων, τα οποία τελικά δεν εισπράττονται. 

Το τρίτο σημείο που προκαλεί ενδιαφέρον είναι ότι ενώ οι οφειλέτες φτάνουν στα 4 εκατομμύρια, η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει μικρές ή πολύ μικρές οφειλές. Συγκεκριμένα, περί τα 2,2 εκατομμύρια φορολογούμενοι δεν χρωστάνε πάνω από 500 ευρώ. Αντιθέτως, μια… χούφτα οφειλετών, που δεν ξεπερνούν τις 42.000, χρωστάνε 91,2 δις ευρώ, δηλαδή το 90% των αρχικών οφειλών όπως εμφανίζονται στους πίνακες της ΑΑΔΕ! Κι αναρωτιέται κανείς: πόσα από αυτά είναι εισπράξιμα και τι μέτρα έχουν ληφθεί. 

Αν ανατρέξει, πάντως, κανείς στα μηνιαία στοιχεία της ΑΑΔΕ για την επιβολή μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης- δηλαδή κατασχέσεων και πλειστηριασμών- θα διαπιστώσει ότι αυτά εφαρμόζονται σε περίπου 1,5 εκατομμύριο φορολογούμενους κι αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι ο πέλεκυς δεν πέφτει μόνο στα κεφάλια των μεγάλων οφειλετών, αλλά και στους «μικρούς», που μοιάζουν και πιο εύκολα θύματα…