Γ. Χατζηθεοδοσίου στην “ΑΞΙΑ”: Οι πολλαπλές κρίσεις που επηρεάζουν την κοινωνία

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά, στην εφημερίδα “ΑΞΙΑ” (21/1/2023).

---

Ζούμε στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων. Μετά τη δεκαετή οικονομική κρίση, την υγειονομική με την εξάπλωση του κορονοϊού, πλέον αντιμετωπίζουμε την ενεργειακή. Αποτέλεσμα είναι η «εκτόξευση» του πληθωρισμού και οι συνεχείς ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών. Ήδη βλέπουμε ότι στα τρόφιμα έχουν σημειωθεί αυξήσεις τιμών που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και το 30%. Παράλληλα, εκτός από την αντιμετώπιση της ακρίβειας, η κοινωνία προβληματίζεται και για ορισμένες ελλείψεις που παρατηρούνται, με σοβαρότερη όλων την έλλειψη φαρμάκων.

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι συνεχείς κρίσεις, όπως και αν αυτές αποτυπώνονται, έχουν αμέσως πραγματικό αντίκρισμα στην κοινωνία και στην αγορά. Αυτή την περίοδο για παράδειγμα, που υπάρχει έξαρση ιώσεων, πολλοί συνάνθρωποι μας έχουν βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αναζητήσουν κάποιο από τα φάρμακα στα οποία παρατηρείται έλλειψη. Πρόκειται για μία εξέλιξη που μπορεί να οδηγήσει σε επιπλέον επιβάρυνση το Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθώς δεν αποκλείεται να χρειαστεί ένας ασθενής νοσηλεία, αν δεν έχει τα φάρμακα που απαιτούνται για την αντιμετώπιση μίας εποχικής ασθένειας.

Το πρόβλημα με τις ελλείψεις φαρμάκων δείχνει ότι η κοινωνία μας είναι ευάλωτη στο παραμικρό ζήτημα που προκύπτει. Δεν έχει γραμμές άμυνας και προπαντός σχέδιο και πρωτόκολλα για να αντιμετωπίζει παρόμοιες κρίσεις. Μεγάλες χώρες παραγωγής φαρμάκων και πρώτων υλών όπως είναι η Κίνα και η Ινδία έχουν μειώσει την παραγωγή τους για φτηνά φάρμακα εξ αιτίας της προτεραιότητας που δόθηκε το προηγούμενο διάστημα για την παραγωγή φαρμάκων αντιμετώπισης του κορονοϊού ο οποίος παράλληλα με τη σειρά του επέφερε πλήγμα στις βιομηχανίες με διαφόρους περιορισμούς που επέβαλαν. Σε προσωπικό, σε ανάπτυξη, σε γενικά κόστη.

Επομένως, όλο αυτό έχει συνολικό αντίκτυπο στην έλλειψη φαρμάκων που παρατηρείται στην ελληνική αγορά. Φαίνεται ότι οι  φαρμακευτικές εταιρείες επιλέγουν για τις πωλήσεις τους αγορές του εξωτερικού καθώς εξάγουν τα φάρμακα σε υψηλότερες τιμές από αυτές που ισχύουν για την Ελλάδα.

Προβλήματα στην παραγωγή λοιπόν και παράλληλες εξαγωγές έχουν οδηγήσει την κατάσταση στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.

Ένας από τους τρόπους που κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να συντελέσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος των ελλείψεων, είναι η αξιοποίηση των δυνατοτήτων της νέας ψηφιακής εποχής. Αναφέρομαι στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση η οποία πλέον δίνει πλήρη εικόνα και κάθε φαρμακείο μπορεί να ελέγχεται για το τί δίνει και σε ποιόν. Έτσι, ακόμη και το πιο μικρό φαρμακείο σε κάποιο χωριό θα μπορεί να αντικαθιστά το φάρμακο που πήρε κάποιος και δεν θα προτιμώνται τα φαρμακεία των μεγάλων αστικών κέντρων με μεγάλους τζίρους.

Δηλαδή θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα σύστημα εισροών – εκροών στα φάρμακα. Με ένα κλικ ίσως να αντιμετωπιστεί –έστω και μερικώς- η μεγάλη έλλειψη που παρατηρείται σήμερα.