Άρθρο του προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, στην εφημερίδα "Ναυτεμπορική, την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών έχει επισημάνει πολλές φορές δύο βασικά σημεία που παρατηρούνται στην ελληνική οικονομία και τα οποία προκαλούν δυσεπίλυτα προβλήματα για την πλειονότητα νοικοκυριών και επιχειρηματιών. Το πρώτο είναι η υπερφορολόγηση. Τα υπερβολικά πολλά βάρη που πρέπει να σηκώσουν οι πολίτες και που έχουν μειώσει τη φοροδοτική τους ικανότητα και βέβαια έχουν εξαφανίσει την κατανάλωση, δημιουργώντας τριγμούς στην αγορά. Αν συνυπολογιστούν και άλλες υποχρεώσεις, όπως οι αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι το «κοκτέιλ» των επιβαρύνσεων γίνεται εκρηκτικό. Το δεύτερο σημείο που πρέπει να εξεταστεί με προσοχή, είναι το πώς ακριβώς κατανέμονται αυτά τα βάρη. Η ανισότητα που παρατηρείται, έχει εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και για το οικονομικό κλίμα που πρέπει με κάθε τρόπο να βελτιωθεί, αν θέλουμε να μιλάμε για κάποιες πιθανότητες ανάκαμψης.
Η επιβεβαίωση των θέσεων του ΕΕΑ όλο αυτό τον καιρό που υποστηρίζουμε ότι πλήττεται περισσότερο η μεσαία τάξη, ήρθε και από επίσημα κυβερνητικά χείλη πριν από λίγες ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόταν κανένας υπουργός να πει κάτι που είναι τόσο έκδηλο. Η μεσαία τάξη, οι «νοικοκυραίοι» που λέγαμε παλιά, έχουν μπει για τα καλά στη μέγγενη. Η εφαρμογή των μνημονίων και η υιοθέτηση υφεσιακών μέτρων έχουν αλλάξει τον κοινωνικό χάρτη. Και έχουν προκαλέσει ένα βαθύτατο χάσμα, φτωχοποιώντας όλο και περισσότερους, φτάνοντας τους σε πολλές περιπτώσεις σε συνθήκες εξαθλίωσης. Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε το λογαριασμό του ρεύματος να πληρώσουν.
Έχει ξεκινήσει ολόκληρη συζήτηση για τους πλειστηριασμούς και το πόσο σημαντικό ρόλο θα παίξουν για τα στρες τεστ των τραπεζών. Άρα η περιουσία κάποιων θα αλλάξει χέρια. Και δεν μπορεί να είναι όλοι αυτοί στρατηγικοί κακοπληρωτές. Εκτιμάται ότι φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο είναι περίπου 4 εκατ. Σε ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς τους οφειλέτες έχουν ήδη επιβληθεί μέτρα αναγκαστικής είσπραξης, όπως κατασχέσεις εισοδημάτων και τραπεζικών υπολοίπων, ενώ δεν θα γλυτώσουν από τη δέσμευση και πάρα πολλά ακίνητα.
Αν αυτά δεν είναι ανησυχητικά σημάδια για την πορεία της οικονομίας, ποια είναι; Και την ώρα που οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, βλέπουν τα εισοδήματα τους να μειώνονται και τις υποχρεώσεις τους να αυξάνονται, έρχονται αποκαλύψεις που προκαλούν το κοινό αίσθημα για αδήλωτα εισοδήματα σε φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού και σε οφ σορ εταιρείες. Δηλαδή από τη μία έχουμε αδυναμία είσπραξης φόρων από ανθρώπους που αποδεδειγμένα δεν έχουν τη δυνατότητα πληρωμής και από την άλλη έχουμε κάποιους «εκλεκτούς» που δεν θέλουν να επιβαρυνθούν και κάνουν ό,τι μπορούν για να το αποφύγουν.
Φοβάμαι ότι δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει την πιθανότητα κοινωνικής έντασης που μπορεί να πυροδοτήσει το κύμα αγανάκτησης όλων αυτών που δεν βλέπουν καμία προοπτική στη ζωή τους. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μελετήσει πολύ σοβαρά η κυβέρνηση και να προχωρήσει άμεσα στη λήψη κατάλληλων μέτρων. Κυρίως να δείξει έμπρακτα ότι επικρατεί δικαιοσύνη στον επιμερισμό των φορολογικών βαρών. Ως πότε η μεσαία τάξη θα βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα»; Ταυτόχρονα είναι αναγκαίο να αλλάξει το μίγμα πολιτικής. Κυρίως να σταματήσει η εμμονή στην επιβολή δυσβάσταχτων φόρων τους οποίους μπορούν πλέον να πληρώνουν ελάχιστοι, με τους υπόλοιπους υπόχρεους απλώς να προσθέτουν το όνομα τους στη μακρά λίστα των οφειλετών του δημοσίου.
Με συντεταγμένες κινήσεις ουσιαστικής πάταξης της φοροδιαφυγής και όχι αποσπασματικά μέτρα δημιουργίας εντυπώσεων, με στόχευση στην προσέλκυση επενδύσεων προκειμένου να τονωθεί το επιχειρηματικό κλίμα, με αλλαγές στις κλίμακες φορολόγησης και υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών ώστε να εισπράτονται. Τότε μόνο θα καταλάβουν πολίτες, επαγγελματίες και επιχειρηματίες ότι πράγματι υπάρχει σχέδιο εξόδου από την κρίση και ότι ως χώρα δεν βαδίζουμε στα τυφλά, στοχεύοντας μόνο στην είσπραξη φόρων από τους ίδιους και τους ίδιους.
