Γιατί εκλογές ξανά;

του Βαγγέλη Γιακουμή

 

Η αγορά στεγνώνει. Η οικονομική ασφυξία εντείνεται , η έλλειψη ρευστότητας μεγαλώνει και απλώνεται σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Η επόμενη ημέρα δυστυχώς δεν διαφαίνεται μέχρι στιγμής ελπιδοφόρα και αισιόδοξη αλλά αντίθετα επικρατεί αβεβαιότητα. Αντί λοιπόν να δούμε όλοι μας πως θα ξεπεράσουμε αυτή τη κρίση , κοιτάμε δυστυχώς να χωθούμε ολοένα και πιο βαθύτερα στα αδιέξοδα της.

 

Μέσα σε αυτό το περιορισμένο οικονομικό κλίμα, προστίθεται το ευφάνταστο σενάριο των πρόωρων εκλογών.  Διότι μόνο ευφάνταστο μπορεί να είναι ως σενάριο καθώς μια τέτοια σκέψη και ιδέα είναι έξω και πέρα από την πραγματικότητα.

 

Όποιοι και να εισηγούνται στον κ. Πρωθυπουργό τέτοιου είδους λύσεις πρέπει να ξέρουν πως είτε πραγματοποιηθούν είτε όχι, στην οικονομία έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Κλίμα είναι σε μεγάλο ποσοστό η οικονομία, και αν αυτό το κλίμα το αποδυναμώνει η ίδια η κυβέρνηση με δηλώσεις στελεχών της, υπουργών που μιλούν για σενάριο εκλογών, τότε πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτοκαταστρέφονται.

Διότι αν η  οικονομία δεν είναι καλή και εκλογές να γίνουν πάντα την πληρώνουν αυτοί που δημιουργούν της συνθήκες που αν είναι θετικές, οι ψηφοφόροι το αναγνωρίζουν και το ανταποδίδουν, αν όμως οι συνθήκες δεν είναι θετικές, τότε οι ψηφοφόροι τιμωρούν. Δεν υπερψηφίζουν οι πολίτες στις εκλογές. Καταψηφίζουν, αυτό κάνουν πάντα  όπως μας δίδαξε  η πολιτική ιστορία τα τελευταία χρόνια.

 

Με μια μοναδική διαφορά όμως αυτή τη φορά.

Οι ψηφοφόροι αν δεν ικανοποιηθούν από τις προσδοκίες που καλλιεργεί η κυβέρνηση , στις εκλογές δεν θα υπάρξει ειδικά τώρα δεύτερη ευκαιρία. Εναλλακτική πολιτική δύναμη άλλη δεν υπάρχει , γιατί τότε,  αν γίνουν εκλογές , και οι πολίτες αναζητήσουν εναλλακτική λύση μη ικανοποιημένοι από την παρούσα που ψήφισαν πριν δυόμιση μήνες, τότε να είστε σίγουροι , ότι θα αναδείξουν πολιτικές δυνάμεις εκτός του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, και τότε δεν θα υπάρξει τίποτα καλό. Ούτε καν ελπίδα.

 

Αν πράγματι υποθέσουμε ότι όντως η κυβέρνηση σκέφτεται εκλογές στην περίπτωση που η διαπραγμάτευση δεν έχει θετική έκβαση τότε σίγουρα θεωρείται ότι η χώρα θα έχει παραδοθεί στη χειρότερα. Δεν θα πληρώνει η κυβέρνηση τις υποχρεώσεις στους δανειστές παρά μόνο τις εσωτερικές της ανάγκες σε μισθούς και συντάξεις. Οι τράπεζες θα έχουν  λάβει μέτρα για να μην καταρρεύσουν και το αδιέξοδο  στον ιδιωτικό τομέα σε μισθούς και άλλες ανάγκες θα βγάζει τον κόσμο στους δρόμους.

 

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον αυτοί που εισηγούνται στον κ. πρωθυπουργό το απονενοημένο βήμα στο κενό είναι σίγουροι ότι θα κερδίσουν τη συμπάθεια των ψηφοφόρων γιατί υποτίθεται δεν θέλουν να ασκήσουν την πολιτική των δανειστών και των εταίρων και θα κερδίσουν ξανά τις εκλογές; ή το μόνο που θα καταφέρουν είναι να αναδείξουν ακραίες πολιτικές δυνάμεις και συμπεριφορές προσώπων που θα γυρίζουν τη χώρα στο σκοτάδι.

 

Επομένως καλό είναι στελέχη της κυβέρνησης να μην παίζουν με τη φωτιά και να μην πιστεύουν ότι οι εκλογές θα τους ωφελήσει πολιτικά. Διότι, μετά τις εκλογές τι;

 

Τί θα υπάρξει πείτε μου. Δραχμή ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο εσωτερικό μέτωπο της κυβέρνησης. Το πρώτο αφορά εκατομμύρια κόσμου και καλό είναι να το ξανά σκεφτούνε, το δεύτερο αφορά μόνο το κόμμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που αφορά μόνο τους ίδιους ενώ εμάς τους πολίτες που είμαστε έξω από κόμματα, μας ενδιαφέρει το αύριο της χώρας, η ανάπτυξη της και η κερδοφορία της, που μέχρι στιγμής δυστυχώς δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

 

Μακάρι μέσα στην εβδομάδα που διανύουμε να βρεθεί λύση, μια λύση που θα δίνει ανάσα και οξυγόνο στη σκέψη και τη προοπτική της χώρας. Μακάρι να βρεθεί, το θέλει η κυβέρνηση, εμείς όλη ως χώρα αλλά και οι δανειστές αυτοί για τους δικούς τους λόγους.

 

Επείγει η στροφή του κ. Αλ. Τσίπρα στο ρεαλισμό και την πραγματικότητα αν και ο ίδιος πιστεύει πως οι πολίτες , εμείς όλοι,  περιμένουμε από τον ίδιο,  την αλλαγή που μας υποσχέθηκε.