Η φορολογία χαλάει την μεταμνημονιακή εικόνα

Την  εικόνα που θέλει να περάσει η κυβέρνηση στον κόσμο, ότι όλα τα προβλήματα βαίνουν προς λύση, και ιδίως η «εμβληματική», όπως είπαν, αύξηση του κατώτατου μισθού και οι νέες ρυθμίσεις για τα δάνεια, αποτελούν μεταμνημονιακή όαση, φαίνεται να διαψεύδουν τα στοιχεία. Η κοινωνία είναι  υπερχρεωμένη, το δημόσιο χρέος δεν μειώνεται,  πάνω από 4 εκατομμύρια πολίτες αδυνατούν να εκπληρώσουν τις οφειλές τους στο Δημόσιο, δεκάδες χιλιάδες είναι στην αναμονή για σύνταξη, το 25% του πληθυσμού δεν έχει θέρμανση και τα «κόκκινα» δάνεια που αυξάνονται, απειλούν να φορτώσουν στους πολίτες νέες κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και πιθανόν “ανακεφαλαιώσεις” τραπεζών που θα πληρώσουν και πάλι οι φορολογούμενοι, όπως αποκάλυψε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Γιάννης Δραγασάκης. Παράλληλα οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ δεν καλύπτουν ούτε το πρωτογενές πλεόνασμα και θα φτάσει στα επίπεδα του 2007, μόλις το 2040, χώρια που θα εξοφλούμε το σημερινό χρέος μέχρι το 2016!  Η κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει τα κενά με συνεχείς  αναδιανομές του μειούμενου εισοδήματος, αλλά και αυτό έφτασε στα όριά του!

Αυτό που είναι η κύρια αιτία για την καχεκτικότητα  της οικονομίας, είναι η μεγάλη φορολογία που «στεγνώνει» την αγορά και την οικονομία γενικότερα. Από κοντά και οι μεγάλες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές σε μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών.

Μπορεί συνεπώς να «βγήκαμε από τα μνημόνια», όμως οι μνημονιακοί νόμοι είναι εδώ και απομυζούν την οικονομία. Με τέτοιους όρους η ανάπτυξη θα καρκινοβατεί.

Τι λένε τα στοιχεία.

Η συνολική μάζα των φορολογικών εσόδων από 43,5 δισ. ευρώ το 2015 αυξήθηκε  στα 48,85 δισ. το 2018. Πρόκειται για διόγκωση ύψους 5,35 δισ., που αντιστοιχεί σε επιπλέον φορολογία της τάξης του 1,8 δισ. σε ετήσια βάση κατά μέσο όρο.

Από αυτά, ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.ά.) από 7,81 δισ. το 2015 εκτινάχτηκε το 2018 στα 8,64 δισ., διόγκωση ύψους 830 εκατ.

Οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και ειδικοί φόροι στη λαϊκή κατανάλωση) αυξήθηκαν από 23,77 δισ. το 2015 σε 27,97 δισ. το 2018, δηλαδή κατά 4,2 δισ. Στο συγκεκριμένο πεδίο μοχλός αύξησης αποτέλεσε ο ΦΠΑ, που εκτινάχτηκε από τα 13,62 δισ. στα 16,22 δισ. (αύξηση 2,6 δισ.).

Ηδη από το 2016, η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε σε δραστικές περικοπές στο αφορολόγητο όριο, ενώ βέβαια φρόντισε να προνομοθετήσει και την επερχόμενη για το 2020.

Ειδικότερα, από το 2016 το γενικό αφορολόγητο όριο συμπιέστηκε στα 8.636 ευρώ, από 9.545 ευρώ που ήταν το 2015.

Μεσω της φορολογικής κλίμακας, σε εισοδήματα 10.000 ευρώ το χρόνο ο φόρος φτάνει στα 300 ευρώ, έναντι 100 ευρώ το 2015, επιβάλλεται δηλαδή τριπλάσιος φόρος.

Ένας συνταξιούχος ή μισθωτός χωρίς προστατευόμενα παιδιά και με εισόδημα 9.550 ευρώ, το οποίο μέχρι το 2015 βρισκόταν στο αφορολόγητο, από το 2016 μέχρι και σήμερα επιβάλλεται ετήσιος φόρος ύψους 200 ευρώ.

Στα «έργα και τις ημέρες» της σημερινής κυβέρνησης, που πρωτοεφαρμόστηκαν το 2016, συγκαταλέγονται ακόμη παρεμβάσεις όπως η αύξηση του συντελεστή του ΦΠΑ (24% από 23%) και μάλιστα σε συνδυασμό με τις μετατάξεις εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης στον υψηλό συντελεστή, οι ανατιμήσεις σε μια σειρά ειδικούς φόρους κατανάλωσης.

Από την άλλη, ενώ διατυμπανίζεται η κοινωνική ευαισθησία για τα κοινωνικά στρώματα που υποφέρουν, έχουμε τις παρακάτω νέες ρυθμίσεις μεταξύ των οποίων:

-Το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων από 920 εκατ. το 2015 συρρικνώθηκε στα 98 εκατ. το 2018, ενόψει βέβαια και της οριστικής κατάργησής του, με αντίστοιχες «εξοικονομήσεις» σε ετήσια βάση για τους κρατικούς προϋπολογισμούς.

— Το επίδομα θέρμανσης για το πετρέλαιο λαϊκών νοικοκυριών από 186 εκατ. (2015) καρατομήθηκε στα 57 εκατ. (2018), δηλαδή οι «εξοικονομήσεις» φτάνουν να αποδίδουν στο κρατικό ταμείο ποσά ύψους 129 εκατ. το χρόνο.

— Οι κρατικές επιχορηγήσεις στα νοσοκομεία επίσης αποτελούν βασικό πυλώνα της υπερπαραγωγής φαραωνικών πλεονασμάτων. Συγκεκριμένα, από 1,6 δισ. το 2015 συμπιέστηκαν το 2018 στο 1 δισ., δηλαδή κατά 600 εκατ. και σε ποσοστό 37,5%.

Κοντά σ’ αυτά να προσθέσουμε ότι η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων παραμένει στα «παγωμένα» μνημονιακά επίπεδα, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατος ο εκσυγχρονισμός και η μεγέθυνση της παραγωγής.

Και τι έρχεται…

Ένας μισθωτός ή συνταξιούχος (χωρίς προστατευόμενα παιδιά) με εισόδημα 8.500 ευρώ – αφορολόγητο μέχρι φέτος – από το 2020 θα επιβάλλεται φόρος ύψους 620 ευρώ το χρόνο. Ακόμη και στην περίπτωση που εφαρμοστούν τα «αντίμετρα» που διαφημίζει η κυβέρνηση (μείωση του συντελεστή από 22% στο 20%), η επιβάρυνση στο συγκεκριμένο παράδειγμα θα φτάνει στα 450 ευρώ.

Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο της κυβέρνησης, οι στόχοι πρωτογενούς πλεονάσματος , από 6,5 δισ. για το 2018, απογειώνονται ως εξής: 7,5 δισ. για το 2019, 8,18 δισ. για το 2020, 9,26 δισ. για το 2021 και 11 δισ. ευρώ για το 2022. Στη διάρκεια της επόμενης 4ετίας διογκώνονται κατά 4,5 δισ. ή πάνω από 1 δισ. κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση. Με βάση τα παραπάνω, τα πρωτογενή πλεονάσματα στην προσεχή 4ετία προβλέπεται να διογκωθούν σε ποσοστό 60,7%!

Τέλος όπως προβλέπεται στο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο», από το 2025 και μετά, η κρατική χρηματοδότηση στο ασφαλιστικό θα καλύπτει μόνο την εθνική σύνταξη (4,8% του ΑΕΠ).

 

Πηγή: Σύμφωνα με αναφορές του Ριζοσπάστη

 

Β