Με συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα γιορτάζεται σήμερα η Εργατική Πρωτομαγιά

Για μια ακόμη χρονιά οι εργαζόμενοι γιορτάζουν την Πρωτομαγιά κάτω από δύσκολες συνθήκες. Μετά την οικονομική κρίση και την πανδημία, προέκυψε κύμα ακρίβειας που έπληξε τις αδύναμες τάξεις και ειδικά τους εργαζομένους. Παράλληλα ξέσπασε και ο πόλεμος στην Ουκρανία ο οποίος μέσα από τους ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων τείνει να πλήξει όλες τις οικονομίες της Ευρώπης και πρώτα βέβαια τους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας ενώ οι παρενέργειες ήδη έφτασαν και στη χώρα μας. Ο δε κίνδυνος μιας γενικότερης ανάφλεξης διατηρεί τον φόβο του πολέμου και αποσταθεροποιεί ακόμη περισσότερο την οικονομία.

Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα θα πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα με τα επίκαιρα αιτήματα της εργατικής τάξης.  Στην Αθήνα η ΓΣΕΕ οργανώνει συγκέντρωση στην Πλατεία Κλαυθμώνος στις 11:00 και το ΠΑΜΕ στην Πλατεία Συντάγματος στις 10:30

ΓΣΕΕ: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ

Η 1η Μάη  εκτός από ημέρα μνήμης και τιμής για τους πρωτοπόρους αγωνιστές της εργατικής τάξης είναι και ημέρα αγώνα και απεργίας των εργαζομένων.

Δυστυχώς και η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους της χώρας σε δυσμενή θέση.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια και έχει ήδη τεράστιο κόστος σε  ανθρώπινες ζωές. Το φάσμα συνέχισης μιας μακράς και βίαιης σύγκρουσης εν μέσω υψηλού πληθωρισμού, συμβάλλει στην αύξηση βασικών ειδών πρώτης ανάγκης και του ενεργειακού κόστους και στη χώρα μας.

Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση, με χρονοκαθυστέρηση ανακοίνωσε μία αύξηση του κατώτατου μισθού υποδεέστερη των αναγκών των φτωχών και ευάλωτων εργαζομένων. Μία αύξηση που θα έπρεπε να έχει υλοποιηθεί από το 2021. Μία αύξηση για την οποία ο Πρωθυπουργός είχε προεκλογικά δεσμευθεί ότι θα είναι διπλάσια των ρυθμών ανάπτυξης της χώρας (πάνω από 16%). Μία τέτοια αύξηση θα μπορούσε να αντισταθμίσει τις απώλειες της αγοραστικής δύναμης τουλάχιστον των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό.

Οι κοινωνικές συνέπειες αυτής της κυβερνητικής επιλογής, επιτρέπουν στην ακρίβεια να φτωχοποιήσει κοινωνικές ομάδες.

Την 1η Μάη, ενώνουμε τη φωνή της εργατικής τάξης στην Ελλάδα για την αποκατάσταση της ειρήνης, της δημοκρατίας, της κοινωνικής προόδου και της δικαιοσύνης στην Ουκρανία.

Απαιτούμε μεταξύ άλλων, μέτρα στήριξης των εργαζομένων στη χώρα μας. Σταθερή και πλήρη εργασία για όλους ,κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών διατάξεων που οδηγούν στο στραγγαλισμό των συλλογικών και ατομικών εργατικών.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΜΑΐΟΥ 2022

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ 11ΠΜ

 

 

Το ΠΑΜΕ

Σταθμός στην εργατική – λαϊκή πάλη ενάντια στην ακρίβεια, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή οι αυριανές απεργιακές συγκεντρώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά σε όλη τη χώρα.

Φέτος, εκτός από τις διεκδικήσεις για καλύτερους όρους δουλειάς και Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης από την ακρίβεια, οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν μαζικά ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να σταματήσει τώρα κάθε ελληνική εμπλοκή.

Συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν σε πάνω από 70 πόλεις από Εργατικά Κέντρα, Σωματεία, Ομοσπονδίες. (διαβάστε παρακάτω)

Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 π.μ. στο Σύνταγμα. Στη Θεσσαλονίκη στις 11 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου, στον Πειραιά στις 11 π.μ. στο Πασαλιμάνι.

«Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά με νέους αγώνες» τονίζει το ΠΑΜΕ. Επισημαίνει πως «επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχουν σωτήρες για τον εργαζόμενο λαό! Για να απαλλαγούμε από τους άδικους πολέμους, πρέπει να σταθούμε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να ανασάνουμε από την ακρίβεια, θα πρέπει να πάρουμε εμείς την υπόθεση στα χέρια μας, διεκδικώντας Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις και μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης, κατάργηση φόρων και χαρατσιών. Για να τραβήξουμε τον δικό μας δρόμο ανάπτυξης, έξω από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, σε συμμαχία με τους μικρούς αγρότες και τους επαγγελματίες, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τον μεγάλο αγώνα της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!».

 

Εκδηλώσεις από τον δήμο Αθηναίων

Μήνυμα ειρήνης στέλνει ο Δήμος Αθηναίων τη φετινή Πρωτομαγιά από την Πλατεία Συντάγματος με την κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας να στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα υπέρ της ειρήνης σε όλο τον κόσμο.

Από την περασμένη Πέμπτη, η πλατεία Συντάγματος, με πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων, είναι στολισμένη με εντυπωσιακά λουλούδια, που συνθέτουν το διεθνές σύμβολο της ειρήνης, ως ένδειξη συμπαράστασης στον δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας.

Η Πρωτομαγιά και η κοινωνική της διάσταση

Η Εργατική Πρωτομαγιά αποτελεί ορόσημο στον αγώνα των εργαζομένων για να τους αναγνωριστούν ορισμένα βασικά δικαιώματα εργασίας, προστασίας και δικαίου με πρώτο την αναγνώριση της συμμέτοχης τους στον πλούτο που δημιουργεί η εργασία. Παρόλα αυτά, έχει σημαδευτεί με κάθε είδους απόψεις, σχόλια, εκτιμήσεις αλλά και πολιτικές και ιδεολογικές διαμάχες στην πορεία των χρόνων.

Οι μικρομεσαίοι και ανάμεσά τους οι αυτοαπασχολούμενοι και οι επαγγελματίες, έχουν άπειρους δεσμούς με την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους, γιατί στην πορεία των χρόνων πολλές φορές βρέθηκαν σε κοινούς αγώνες για την επιβίωση και μια καλύτερη ζωή, καθώς και για την αποτίναξη σκληρών μέτρων σε βάρος τους. Όχι όμως μόνο αυτό. Σε σημαντικό βαθμό είναι «συγκοινωνούντα δοχεία» και πολλές φορές η μια ιδιότητα είναι διαδοχή της άλλης. Αυτή η σχέση είναι δύσκολο να διακοπή γιατί βρίσκεται συνεχώς σε αναγκαστική λειτουργία. Κατά κανόνα οι περισσότεροι επαγγελματίες θήτευσαν προηγούμενα ως εργαζόμενοι και γνωρίζουν τα βάσανα και τις ανάγκες τους.

Καθόλου παράξενο δεν είναι που σε βασικά ζητήματα όπως η δίκαιη αμοιβή της εργατικής δύναμης και της εργασίας, η κοινωνική ασφάλιση, το ωράριο εργασίας κ.α. οι μικρομεσαίοι, βλέποντας το γενικότερο συμφέρον της κοινωνίας και το δικό τους, στέκονται με συνέπεια υπέρ της κάλυψης των αναγκών των εργαζομένων σε ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και αμοιβής.

Είναι σε αυτούς γνωστό ότι αν η αναλογικότητα του κύκλου παραγωγή – εισοδήματα –  κατανάλωση διαταραχθεί, η δική τους ύπαρξη υπονομεύεται μαζί με τη θέση των εργαζομένων. Η τελευταία οικονομική κρίση που έπληξε τη χώρα επιβεβαίωσε αυτόν τον κανόνα με τον χειρότερο τρόπο. Η ανεργία και η μείωση των αμοιβών των εργαζομένων ήταν ευθέως ανάλογη του κλεισίματος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίοι προστίθενται και αυτοί στις στρατιές των ανέργων, των φτωχών, των υπερχρεωμένων…

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι μικροί επιχειρηματίες και οι επαγγελματίες βλέπουν με προσοχή την πορεία και τη θέση των εργαζομένων στην οικονομία και στην κοινωνία και στέκονται θετικά σε σωρεία αιτημάτων τους γιατί αυτό συμβάλει στην οικονομική σταθερότητα, στην ανάπτυξη και στην κοινωνική συνοχή.

Ιστορικό

8 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, 8 ΩΡΕΣ ΥΠΝΟ- ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ, 8 ΩΡΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Μια διεκδίκηση και ένας κανόνας, φυσικός, κοινωνικός, ατομικός, που ισχύει απολύτως και σήμερα, ανεξαρτήτως των συνεχών παραβιάσεων.

Την πρώτη Μαΐου «γιορτάζεται» η μέρα των εργατών. Είναι μέρα απεργίας και όχι αργίας. Είναι στην πραγματικότητα η ημέρα τιμής των εργαζομένων και των κοινωνιών για την εξέγερση των εργατών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές διεκδίκησης των εργαζόμενων τάξεων για κοινωνική και οικοδομική προκοπή στη νεώτερη εποχή.

Στην επιλογή της ημέρας 1^η Μάη έπαιξε ρόλο και η σχέση με την αρχέγονη γιορτή της αναγέννησης – «ανάστασης» της φύσης με τη βαθύτερη έννοια του περιβάλλοντος και της γενοβολιάς της και όχι με τα περί «μέρας των λουλουδιών».

Η 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών στις 20 Ιουλίου 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας Διεθνούς Ένωσης των Εργατών στο Παρίσι, σε ανάμνηση του Μακελειού του Σικάγο το 1886, όπου η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών που διαμαρτύρονταν υπέρ της διεκδίκησης της οκτάωρης εργασίας και καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Ωθούμενοι από τις πετυχημένες διεκδικήσεις Καναδών συντρόφων τους, τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886.

Βασικό τους αίτημα αποτελούσε το οκτάωρο, καθώς την περίοδο εκείνη δεν υφίστατο στις ΗΠΑ κανονιστικό εργασιακό πλαίσιο και οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργάζονται αμέτρητες ώρες, ακόμα και Κυριακές. Στη δυναμική πορεία του Σικάγο έλαβαν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι, ενώ περίπου 600.000 εργάτες συμμετείχαν στις απεργίες.

Οι βίαιες συμπλοκές έλαβαν χώρα τρεις μέρες αργότερα, στις 4 Μαΐου, στην πλατεία Χέιμαρκετ του Σικάγο, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης προς συμπαράσταση των απεργών, στην οποία συμμετείχαν ενεργά μέλη του αναρχικού κινήματος. Παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα της πορείας, η αστυνομία έλαβε την εντολή να διαλύσει με τη βία την κινητοποίηση.

Στις συμπλοκές που ακολούθησαν, άγνωστος από το πλήθος πέταξε προς τις αστυνομικές δυνάμεις μία χειροβομβίδα, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες.

Σε απάντηση, οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν τους συγκεντρωμένους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις διαδηλωτές και σημαντικός αριθμός τους να τραυματιστεί. Στη συμπλοκή έχασαν τη ζωή τους και άλλοι έξι αστυνομικοί από πυρά, χωρίς να εξακριβωθεί η προέλευσή τους. Την προηγούμενη μόλις ημέρα, επιπλέον 4 διαδηλωτές είχαν σκοτωθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Οκτώ συνδικαλιστές καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό για τη βομβιστική επίθεση που προκάλεσε το θάνατο του αστυνομικού. Μοναδικό επιχείρημα του εισαγγελέα, Τζούλιους Γκρίνελ, εναντίον τους ήταν η ενθάρρυνση του άγνωστου βομβιστή από τους λόγους που εκφώνησαν. Ως εκ τούτου, κρίθηκαν ένοχοι για συνωμοσία και θανατώθηκαν.

Η Πρωτομαγιά ανά τον κόσμο

Την επίσημη καθιέρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς από το ιδρυτικό συνέδριο της Δευτέρας Διεθνούς  των Εργατών, ακολούθησε η πρόταση του Ρέιμοντ Λαβίν, η οποία καλούσε σε διεθνή κινητοποίηση την ημέρα της επετείου των γεγονότων του Σικάγο το 1890. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη, με αποτέλεσμα οι διαδηλώσεις της 1ης Μαΐου να λάβουν έκτοτε ετήσιο χαρακτήρα.

Ως γιορτή αφιερωμένη στους αγώνες των εργατών και στο σοσιαλιστικό κίνημα, η Πρωτομαγιά αποτελεί μία τεράστιας σημασίας επίσημη εργατική και κοινωνική γιορτή σε πολλές χώρες του κόσμου.

Η Εργατική Πρωτομαγιά συνδέθηκε και με το σοσιαλιστικό – κομμουνιστικό  κίνημα που είχε σαν κύριο σκοπό του την πολιτική και ταξική εξουσία της εργατικής τάξης, στην οποία ο εργαζόμενος παραγωγός του πλούτου θα είναι ο μόνος και αποκλειστικός ιδιοκτήτης, μέσω της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής.

Στην πορεία του χρόνου χύθηκε πολύ αίμα για την αναγνώριση της Πρωτομαγιάς, αλλά κυρίως για να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματά της που ακόμη και σήμερα είναι αμφισβητούμενα.

Η ελληνική Πρωτομαγιά

Η πρώτη ελληνική κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε το 1893 από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη. Περίπου 2.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο και διαδήλωσαν υπέρ της οκτάωρης εργασίας, της καθιέρωσης της Κυριακής ως αργίας και της κρατικής ασφάλισης για θύματα εργατικών ατυχημάτων. Οι συγκεντρωμένοι ενέκριναν ψήφισμα, το οποίο επέδωσαν στον Πρόεδρο της Βουλής την 1η Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.

Η κωλυσιεργία του προέδρου της Βουλής να το εκφωνήσει προκάλεσε τη μεγαλόφωνη αντίδραση του Καλλέργη, με αποτέλεσμα να συλληφθεί, με εντολή του προέδρου, για διατάραξη της συνεδρίασης. Ο Καλλέργης ξυλοκοπήθηκε και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου παρέμεινε για δύο μέρες. Λίγες μέρες αργότερα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών.

Χρειάστηκε να περάσουν 18 ολόκληρα χρόνια, ως το 1911 που γιορτάστηκε και πάλι η εργατική Πρωτομαγιά. Στο διάστημα αυτό ξέσπασαν μεγάλες απεργίες σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας και σε πολλούς κλάδους, ενώ πολλά σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις δημιουργήθηκαν.

Το 1911, η Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης αναλαμβάνει τη διοργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς στη Θεσσαλονίκη. Οι αστυνομικές δυνάμεις επεμβαίνουν και συλλαμβάνουν τους πρωτεργάτες, ανάμεσα σ´αυτούς τον Μπεναρόγια, που εξορίζεται στη Σερβία.

Την ίδια χρονιά, στην Αθήνα, αποφασίζεται να γιορταστεί εκ νέου η Πρωτομαγιά με πρωτοβουλία του Ν.Γιαννιού στο Μετς, με κεντρικό σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνο». Η Αστυνομία οδήγησε τους Γιαννιό, Αποστολίδη και Παπαγιάννη στα γραφεία της γιατί «δεν είχαν άδειαν», όπου τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η πρωτομαγιά γιορτάζεται ξανά το 1919 σε 12 πόλεις πανελλαδικά, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ. Στο μεταξύ, ψηφίστηκε ο Ν.281/1914 «περί Σωματείων» με τον οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και τα σωματεία αρχίζουν να αποκτούν καθαρά εργατικό χαρακτήρα.

Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 8 εργάτες. Σ’ αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών αποτέλεσαν την έμπνευση του Ρίτσου για τον “Επιτάφιος” Τελικώς το 8ωρο στην Ελλάδα (όπως και το ΙΚΑ) από 27/6/1932

Η πρωτομαγιά του 1944

Σημειώνεται ότι στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την εκτέλεση 200 Ελλήνων πατριωτών, κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών, ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του, που έγινε στις 27 Απριλίου 1944 σε τοποθεσία κοντά στους Μολάους Λακωνίας . Οι 200 της Καισαριανής, πολιτικοί κρατούμενοι του καθεστώτος της 4^ης Αυγούστου  που παραδόθηκαν στους Γερμανούς, μεταφέρθηκαν απ’ το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ήταν κρατούμενοι, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκεί εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.