Μια νέα αρχή

Του Βαγγέλη Γιακουμή

 

Όλοι το θέλουν αυτό. Μια νέα αρχή της κυβέρνησης με τους δανειστές και κυρίως με την Αγκελα Μερκελ απο την οποία αναζητούνται κινήσεις που θα βελτιώσουν το κλίμα και θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη ανάμεσα στις δυο χώρες. 

 

Χωρίς εμπιστοσύνη θα ανακυκλώνεται συνεχώς ο κύκλος της εσωστρέφειας, των επιφυλάξεων και των σκοπιμοτήτων. Όχι πως τώρα θα φτιάξουν και θα γίδιο νουν καλύτερες οι σχέσεις αλλά οι επιδιώξεις τουλάχιστον των δύο πλευρών θα είναι πιο ξεκάθαρες. 

 

Ας πούμε, πως η κυβέρνηση καταλήξει στις προτάσεις για τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι δανειστές. Αμέσως μετά την αξιολόγηση η υποχρέωση των πιστωτών  είναι να  εκταμιεύσουν τα χρήματα. Αν ότι λα τα συμφωνηθέντα τηρηθούν και δεν φτάσουμε πάλι σε εναν μήνα να θέλουμε νέα επιβεβαίωση των συμφωνηθέντων τότε, και μόνο το κλίμα εμπιστοσύνης αποκαθίσταται και ομαλοποιείται. Και μάλιστα και  το πολιτικό σύστημα, και το οικονομικό στην αγορά και σιγά, σιγά προστίθενται και νέα εργαλεία υποστηρικτικά προς την ανάπτυξη.     

 

Αν ότι μως δεν συμβούν όλα αυτά και αρχίσει  τις μεταρρυθμίσεις να της καλύπτει με   ιδεολογικό μανδύα και δεν τις προχωρήσει η κυβέρνηση, τότε το κλίμα ανάμεσα στη χώρα και τους "θεσμούς"  πάλι θα ενταθεί και δεν θα οδηγηθεί  πουθενά. Η αγορά θα μαραζώνει , η οικονομία θα αποσυντίθεται και η κοινωνία θα "βγάζει τα ματιά της". 

 

Ο ένας μήνας απο την πρώτη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου που πέρασε και που έμεινε κενός περιεχομένου , έδωσε στην κυβέρνηση να καταλάβει τα λιγοστά περιθώρια που εχει μπροστά της . Αν δεν καταλάβει η ίδια που βρίσκεται και δεν σταματήσει τους πειραματισμούς με το βλέμμα στο εσωτερικό της από τις αντιδράσεις που σημειώνονται , τότε πολυ εύκολα οι αποφάσεις που ελήφθησαν στην επταμερή συνάντηση των Βρυξελλών παλι θα αποτελούν μια ανάμνηση και μόνο. Αυτή τη φορά όμως με πολύ πιο δύσκολη έκβαση από την προηγούμενη. 

 

Επομένως δεν υπάρχει πολυτέλεια για χάσιμο χρόνου, δηλαδή χάσιμο χρήματος που τόσο πολύ το έχω χει ανάγκη η χώρα. Ο κ. Πρωθυπουργός πρέπει να λάβει την οριστική απόφαση να λύσει μέσα του το δίλλημα που εχει. Να μην κάνει δηλαδή το χατίρι ορισμένων  εσωκομματικών συνιστωσών που επιμένουν στη ρήξη, αλλά να προσχωρήσει σε έναν έντιμο συμβιβασμό προκειμένου να ανοίξουν οι διαδικασίες επίλυσης της οικονομικής ασφυξίας που υφίσταται η χώρα. Γι αυτό ψηφίστηκε με τόσο μεγάλη αποδοχή στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Για να αλλάξει τη ροή των γεγονότων , να σταματήσει την ταλαιπωρία του κόσμου και να εγγυηθεί μια διαφορετική πολιτική από οτι στο παρελθόν. 

Δεν ψηφίστηκε για το ακριβώς αντίθετο.