tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Νέα από το e-forologia.gr (06/03/2023)

Άρθρα

Πώς «διαβάζουν» οικονομία και αγορές τον δομικό πληθωρισμό

Ερωτήματα

Αγορά οχήματος κατά την λήξη της χρηματοδοτικής μίσθωσης

Εταιρεία με διπλογραφικά βιβλία είχε συνάψει σύμβαση στο έτος 2016 με εταιρεία Leasing για την μίσθωση οχημάτων ΦΙΧ.

Η σύμβαση αυτή είχε χαρακτηριστεί ως χρηματοοικονομική μίσθωση, δηλαδή τα οχήματα αυτά είχαν αναγνωριστεί ως περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας (πάγια) και διενεργούσε ετήσιες αποσβέσεις 12% κάθε έτος, ενώ η αντίστοιχη υποχρέωση προς την εταιρεία Leasing είχε αντιμετωπιστεί ως δάνειο με το μίσθωμα να διαχωρίζεται σε χρεολύσιο, το οποίο μειώνει το δάνειο, και σε τόκο που αναγνωρίζεται ως χρηματοοικονομικό έξοδο. Η αξία κάθε παγίου ήταν 25.000€.

Στο έτος 2022 που τελείωσε η σύμβαση με την εταιρεία Leasing, τα πάγια έχουν ακόμα αναπόσβεστο υπόλοιπο ενώ ο λογαριασμός του δανείου έχει μηδενιστεί.Επιπλέον η εταιρεία προχώρησε στην αγορά των εν λόγω οχημάτων στο 2022 με ποσό 6.800€ έκαστος για το οποίο εκδόθηκε Τιμολόγιο.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω ποιες θα πρέπει να είναι οι εγγραφές στα βιβλία της εταιρείας κατά την έκδοση του τιμολογίου για την αγορά των εν λόγω οχημάτων δεδομένου ότι στα βιβλία της εταιρείας είχαν καταχωρηθεί σαν πάγια με αρχική αξία των 25.000€ ενώ τώρα αγοράστηκαν με την αξία των 6.800€?;

Απάντηση:

Σε περίπτωση χρηματοδοτικής μίσθωσης, όταν ο μισθωτής έχει το δικαίωμα αγοράς του περιουσιακού στοιχείου σε τιμή που αναμένεται να είναι επαρκώς χαμηλότερη από την εύλογη αξία κατά την ημερομηνία άσκησης του δικαιώματος, έτσι ώστε, κατά την έναρξη της μίσθωσης, να θεωρείται ευλόγως βέβαιο ότι το δικαίωμα θα ασκηθεί, αναγνωρίζει πάγιο περιουσιακό στοιχείο λαμβάνοντας υπόψη και το ύψος του δικαιώματος αγοράς και διενεργεί αποσβέσεις και σε αυτό το ποσό.

 

Στην περίπτωση που αναφέρεστε, αρχικά έπρεπε κάθε ΦΙΧ αυτοκίνητο να αναγνωριστεί ως πάγιο με αξία 31.800 (25.000+6.800) ευρώ. Οι αποσβέσεις στη λογιστική βάση συνεχίσουν να διενεργούνται και μετά την άσκηση του δικαιώματος, σύμφωνα με την ωφέλιμη οικονομική γιορτή…

Δείτε  ολόκληρη την ερώτηση και την απάντηση  εδώ.

Υποχρεώσεις και δικαιώματα εργοδότη σε μακροχρόνια ασθένεια υπαλλήλου

Επιχείρηση απασχολεί εργαζόμενο ο οποίος λόγω ατυχήματός του, απουσιάζει από την εργασία του εδώ και 1,5 χρόνο (από το καλοκαίρι του 2021 μέχρι και σήμερα) και δεν προβλέπεται να επιστρέψει στην εργασία του.Κατά το 2022 δεν έχει ο εν λόγω εργαζόμενος ούτε μία ημέρα ασφάλισης.

1)Ο Εργοδότης πρέπει να του καταβάλλει το επίδομα αδείας και τις αποδοχές αδείας;

2)Μπορεί ο εργοδότης να προβεί σε καταγγελία της σύμβασής του;

3) Αν προβεί σε καταγγελία, ο εργαζόμενος χάνει την επιδότηση που παίρνει από τον ΕΦΚΑ? Κάθε μήνα ζητάει από την επιχείρηση βεβαίωση ότι δεν εργάστηκε και την προσκομίζει στον ΕΦΚΑ προκειμένου να λαβει την επιδότηση.

Απάντηση

11.Το άρθρο 657 του Αστικού Κώδικα ορίζει τα εξής : «Ο εργαζόμενος διατηρεί την αξίωση του για το μισθό, αν ύστερα από δεκαήμερη τουλάχιστον παροχή εργασίας εμποδίζεται να εργαστεί από σπουδαίο λόγο που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του. Ο εργοδότης έχει δικαίωμα να αφαιρέσει από το μισθό τα ποσά που εξαιτίας του εμποδίου καταβλήθηκαν στον εργαζόμενο από ασφάλιση υποχρεωτική κατά το νόμο». Η άδεια ασθενείας αποτελεί σπουδαίο λόγo αποχής  μισθωτού από την εργασία της  κατά την έννοια των άρθρων 657 και 658 ΑΚ. Έχει κριθεί δε από τα δικαστήρια  ότι η ασθένεια του εργαζόμενου θεωρείται  σπουδαίος λόγος αποχής εκ της εργασίας του (Α.Π. 308/59, -Π.Κ. 15/61 – Α.Π. 385/64 – Εφετείο Πειραιώς 917/1996 κ.λπ.).

Δείτε  ολόκληρη την ερώτηση και την απάντηση εδώ.

Πηγή: www.e-forologia.gr

Ψηφιακός Βοηθός Ε.Ε.Α.
Έναρξη συνομιλίας