Συνταγματικά είναι τα δύο μέτρα – δυο σταθμά σε βάρος των ασφαλισμένων και με τη βούλα του Συμβουλίου της Επικρατείας! Για λόγους δημοσίου συμφέροντος, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι δεν προσκρούει στις συνταγματικές επιταγές και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η καταβολή από τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης τόκου υπερημερίας 6%, ενώ οι ιδιώτες που οφείλουν στα Ταμεία πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερο κυμαινόμενο επιτόκιο. Έτσι όταν χρωστάμε στο κράτος θα πληρώνουμε πχ 14% επιτόκιο υπερημερίας (3% τον 1^ο μήνα και 1% τους άλλους) και όταν μας χρωστάει θα πληρώνει 6%! Έτσι αν χρωστάμε στο Δημόσιο 10.000 και αν το δημόσιο μας χρωστάει και αυτό  10.000 τότε σε 3 χρόνια εμείς θα του χρωστάμε  14.815 ευρώ ενώ αυτό θα μας χρωστάει 12.826 ευρώ! Αυτό θα πει το κράτος για τον… πολίτη!

Το προνομιακό αυτό επιτόκιο για το Δημόσιο και τους φορείς του δημοσίου τομέα δικαιολογείται από λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος, έκριναν οι δικαστές!

Αφορμή για την έκδοση της απόφασης αυτής αποτέλεσε προσφυγή που αφορούσε το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Στρατού.

Ειδικότερα η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε με την με την υπ΄ αριθμ. 2115/2014 απόφασή της, ότι δεν προσκρούει στις συνταγματικές επιταγές και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η διάταξη του Ν. 496/1974 που προβλέπει ότι το Ταμείο Αλληλοβοηθείας Στρατού για τις οφειλές του πρέπει να καταβάλει τόκο υπερημερίας 6%, ενώ οι ιδιώτες που οφείλουν στο Ταμείο πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερο κυμαινόμενο επιτόκιο.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι το προνομιακό αυτό επιτόκιο για το Δημόσιο και τους φορείς του Δημοσίου τομέα δικαιολογείται από λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος, καθώς είναι αναγκαίο προς αποφυγή περαιτέρω διατάραξης της δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας.

Πρέπει να ληφθεί ακόμη υπόψη, προσθέτει η δικαστική απόφαση, ότι η επιβάρυνση του προϋπολογισμού των νομικών προσώπων με μεγαλύτερο επιτόκιο θα έχει ως συνέπεια την αύξηση του ύψους του δημοσίου χρέους.

Επίσης, οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι ειδικά για τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης, όπως είναι το Ταμείο Αλληλοβοηθείας Στρατού (διάδοχός του είναι ο Ειδικός Λογαριασμός Αλληλοβοηθείας Στρατού) συντρέχει «ειδικότερος λόγος δημοσίου συμφέροντος», που δικαιολογεί την προνομιακή αυτή μεταχείριση, ο οποίος «συνδέεται με τη διαφύλαξη του υπάρχοντος ασφαλιστικού κεφαλαίου, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των οργανισμών αυτών και η εξασφάλιση της μελλοντικής συνέχισης της καταβολής παροχών στους δικαιούχους».

Οι δικαστές έκριναν επίσης ότι η σχετική ρύθμιση του νόμου 496/1974 που προβλέπει επιτόκιο 6% «συνιστά επιτρεπτή υπέρ των ΝΠΔΔ φορέων της γενικής κυβέρνησης προνομιακή μεταχείριση, αποβλέπουσα στην ορθή άσκηση της δημόσιας εξουσίας, μέσω της διαφύλαξης της δημοσιονομικής ισορροπίας και της περιουσίας του Κράτους υπό ευρεία έννοια».

Ακόμη, κρίθηκε ότι η προνομιακή αυτή μεταχείριση δεν προσκρούει σε καμία συνταγματική διάταξη, ούτε και σε διάταξη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας την απασχόλησε περίπτωση συνταγματάρχη, που ζητούσε να του καταβληθεί συμπληρωματικό εφάπαξ. Πράγματι εγκρίθηκε η χορήγησή του και του καταβλήθηκε το εφάπαξ υπολογιζόμενο με τόκο 6% ετησίως.